Laten we maar beginnen door te zeggen dat Foenkk zich nauwelijks laat vergelijken met Kyteman. Dit ensemble is meer 'klassiek' dan we van het vermaarde hiphop orkest gewend zijn. Dit is echter absoluut geen diskwalificatie. Foenkk schoeit namelijk meer op de instrumentale leest en dat leent zich beter voor het genre dat ze spelen: 'drum and break'.

Deze insteek heeft veel te bieden; vooral als je in ogenschouw neemt wat er op het podium staat. Blazers, strijkers, een MC en zangeres, toetsen, bas en percussie. Een krachtige combinatie dus, vooral als je bedenkt dat we kijken naar echte vakmensen. Vakmensen die pas voor de tweede keer samen voor publiek spelen en zichtbaar op zoek zijn naar de balans tussen twee muzikale werelden.

Het optreden afgelopen vrijdag in Vera begint met een sterk instrumentaal stuk, waarin de strijkers en blazers verschillende motieven door elkaar heen spelen. Deze komen vloeiend samen in een melodie die wordt bekrachtigd door een beukende drumbeat. Daarop kunnen ook de MC en zangeres los gaan. Het is echter de vraag of een rapper iets toevoegt. Het antwoord is: ja. Hoewel het orkest soms wat overstemd lijkt te worden zorgt de MC voor dynamiek op het podium en dat heeft Foenkk soms zeker nodig.

Een andere dynamische duit in het zakje is zangeres Loulou. Ze zingt goed, swingt lekker en is een leuke podiumverschijning. Een volgende onderhoudende factor is de cellist, in een hoekje rechtsvoor op het podium zit hij lekker los te gaan op zijn instrument; heel tof om te zien. Het is alleen jammer dat hij niet altijd goed te horen is. Dit is echter een probleem dat sowieso door Foenkk aangepakt moet worden. De andere strijkers en ook de blazers lijken soms compleet weg te vallen tussen het geweld van de vocalen en de drums.

Al met al is Foenkk een hele ervaring. Instrumentaal is het erg knap en de nummers zitten goed in elkaar. Het is wel jammer dat het repertoire er zo snel doorheen is. Het publiek lust nog wel wat, maar gelukkig krijgen we nog een toegift. Het geeft helemaal niks dat Foenkk daarvoor het eerste nummer nog een keer herhaalt. Want de tweede keer klinkt het geluid beter en lijken de muzikanten beter in hun rol te komen. Vooral de strijkers en blazers mogen wel wat meer los gaan: gooi die muziekbladen aan de kant en de Foenkk erin!

Het is te hopen dat we Foenkk nog vaker gaan zien. Oefening baart namelijk kunst en het ensemble heeft genoeg potentie om te groeien. Verder zou een CD echt wat toevoegen (die hebben ze nl. nog niet, red.), dan kunnen we de arrangementen en nuances thuis in volle glorie beluisteren.