Dag 1 - Heel het Gideon terrein waadt zich in zonneschijn. Voor de bezoekers is dat niet onoverkomelijk, maar wat betekent het voor de bands? Barsten ze van de energie of wordt een zonnesteek ze fataal?
Het festival heet voluit Rocket Ride to Gideon Music Festival Experience. Dat Rocket Ride gedeelte is behoorlijk serieus genomen want niemand minder dan Wubbo Ockels lanceert het festival. Even is het hopen dat de astronaut het pad van de muziek is ingeslagen. Maar de ‘message from outta space’ blijft bij een praatje over duurzaamheid. Niet echt wat de bezoeker wil horen, aangezien hij op het punt staat flink wat plastic bekertjes aan bier er door heen te jagen. Desalnietemin, Wubbo in het echt zien is toch indrukwekkend en geeft ook goede hoop. Wie weet wordt onze gideonexpeditie wel net zo spectaculair als de zijne.
Eén van de eerste muzikale opwarmers van vandaag is Kraantje Pappie; dé Groningse trots als het gaat om hiphop. Helaas staan maar een stuk of vijf mensen hem bij de Mainstage op te wachten. Deze lage opkomst - voorzover hij ‘opkomst’ mag heten- lijkt Kraantje Pappie niet te deren. De beat is hard en hij rapt er overheen zoals een trein over zijn rails rijdt: probleemloos. De paar mensen die erbij waren hebben een vette show gezien, en de rest... Tja, de rest zal simpelweg nooit weten wat ze gemist hebben.
Tommy Ebben en kornuiten spelen op de Thrashstage hun stevige blues en doen dat met aanstekelijk enthousiasme. Dat is ook te merken aan het publiek; het optreden begint met een handjevol mensen en dat worden er elk nummer meer. Bovendien wordt er -hoewel het nog vroeg op de avond is- vrolijk gehost en geklapt. De band bestaat naast de zanger uit een drummer, bas en een toetsenist. Het geheel is goed op mekaar ingespeeld en lijkt het rappe tempo moeiteloos bij te houden. Bovendien is Tommy een leuke podiumverschijning en nog belangrijker; hij heeft een goeie stem. Wanneer het optreden over is, hebben zowel publiek als band er nog geen genoeg van. De geniale oplossing: een toegift! Geniaal omdat ‘Like a rolling stone’ (het nummer dat ze coveren) perfect bij de band past.
Voor twee dozijn mensen speelt Audio Adam opgewekte liedjes in de stijl van Snow Patrol. Op het ruige Gideonterrein vallen deze jongens op door hun frisgewassen look. Met hun toegankelijke liedjes moet de kwartfinale van de Grote Prijs van Nederland geen grote hindernis zijn. Als je nu alvast een handtekening wil scoren, moet je op de Gideon-zaterdag even naar onze 3VOOR12Groningen bus komen (achter een plantenkas ten westen van de Trash-stage). Om 16:30 zal Audio Adam namelijk een sessie komen doen.
Onvoorstelbaar. Shaking Godspeed ramt de sterren uit de hemel, maar het publiek staat stokstijf stil. Voorstelbaar zou het zijn als de mensen in een collectieve shock zouden verkeren. Maar het onderlinge geklets suggereert anders. Gelukkig speelt de band er niet minder om. Het drietal weet met strakke riffs, machtig drumwerk en bijna spookachtige orgelklanken een massieve, onverwoestbare geluidsmuur neer te zetten. Hun uitspraak, ‘dit is het leukste slechte concert dat we ooit hebben gehad’, zegt eigenlijk alles.
Heist uit Haarlem komt voor hetzelfde onbeweeglijke publiek te staan. Nou goed, op een paar op de maat meeknikkende hoofden en voeten na dan. De zanger laat zich hierdoor niet van de wijs brengen en laat weten dat hun debuutalbum Razorblade Lemonade na afloop te koop is. Het vijftal brengt hun stonerrock intens en strak. Daarmee verdienen ze een groter en bovendien enthousiaster publiek.
Na een Rocket Ride van drie uur uit Rotjeknor, is Elle Bandita met haar band geland op de Main Stage van Gideon. Deze rockchick doet waarvoor ze uitgenodigd is: de eerste dag knallend afsluiten. Haar microfoon had wel wat harder afgesteld mogen worden, maar gelukkig beschikt Elle over ijzeren stembanden.
Naar de afsluiter van de avond is veel volk toegestroomd. Zij krijgen een vette rockshow met gierende gitaren voorgeschoteld, waarin Elle zorgt voor een goede interactie met het publiek. Hierbij hebben we wel een kanttekening, of meer een verzoek: of ze het veelgebezigde ‘kanker’ niet kan vervangen door een andere, minder kwetsende krachtterm (voor zover die er zijn). Aan het eind van het optreden vormt zich eindelijk een moshpit, een fenomeen waar het eerder op de avond steeds aan ontbrak.