Dat de woonkamer niet onderdoet als podium weten ze bij StukaFest al jaren. Het concept om schrijvers, dichters, kunstenaars en muzikanten op te laten treden in studentenkamers wordt inmiddels toegepast in elf steden en de populariteit blijft groeien. StukaFest in Groningen had dit jaar weer een veelzijdig programma waar we drie muzikale acts uitzochten.

Bonne Aparte zag in het festival een mooie kans om nieuw materiaal uit te proberen. Het is pas het tweede liveoptreden sinds een lange tijd van stilte rondom de Fries-Groningse band. Niet dat de bandleden in de tussentijd stil hebben gezeten, ze maakten een sterke individuele groei door in verschillende andere projecten en bands zoals Eklin en Johnny Cage. Dit vertaalt zich dan ook in een nieuw geluid voor Bonne Aparte nu ze weer samen op het podium staan. Gelukkig nog steeds even explosief als eerst, maar minder hoekig en meer symfonisch. Denk overigens niet dat de band enige concessies doet nu ze in een woonkamer staan, de band vult in volledige bezetting de kamer aan de Hereweg met geluid. Hard, kort en herboren.

Een deur verder spelen Sexton Creeps in de kelder. Een goede locatie voor deze eigenaardige Groningse band. Dat de heren een bijzondere show neerzetten valt moeilijk te ontkennen. De licht krankzinnige zanger Jan Harry Rus bespeelt het publiek op alle mogelijke manieren en begeeft zich door de hele kelder terwijl de rest van de band onvermoeid doorspeelt. De bandleden trekken alle instrumenten uit de kast en de aanwezige (valse) piano nodigt uit tot een akoestisch rustpunt in de set. Toch krijg je na een half uur het geheel te hebben aanschouwd een wat akelig gevoel. Helaas niet door de indringende performance, meer door het gevoel dat het teveel een act is. Gelukkig weet de band het zelf ook goed te relativeren.

Tot slot in de binnenstad singer songwriter Inge Bakker. Voorheen Little March maar tegenwoordig optredend onder de naam Bluebird Bakery. Gezegend met een prachtige stem krijg ze het knus op de grond zittende publiek muisstil. De teksten zijn vaak komisch of beeldend, maar wel erg letterlijk. Niet elk nummer weet daardoor echter evenveel te boeien. Bij de dromerige liedjes dwalen de gedachten dus al snel af.. Naar het afsluitende StukaFeest in Simplon, de mysterieuze geprojecteerde tekeningen op de muur en de volle koelkast met wijn en bier.