De verwachtingen zijn natuurlijk hooggespannen als de Vera-poll winnaar van 2009 zijn titel komt verdedigen. Tel daarbij een extra lading Noorderzonpubliek op en Vera staat vol met nieuwsgierige mensen. Voor de mannen van HEALTH uit Los Angeles maakt het allemaal weinig uit, die doen gewoon waar ze goed in zijn. Daarna zet Sleepy Sun op het Dok bij de grote vijver in het Noorderplantsoen ook een degelijk optreden neer.
Een concert van HEALTH valt te vergelijken met een trein die een steile berg af dendert. Als het goed is volgt de trein de rails, zoals het het geval is op het album Get Color, maar er is altijd het gevaar dat de trein ergens ontspoort. De mannen van HEALTH storten zich vanaf de eerste noot volledig in de muziek. De percussie dendert en jaagt op, de instrumenten sissen, piepen en kraken en alles komt even abrupt tot een einde als het explosief begon.
Dit is wat je kan verwachten van HEALTH en het concert tijdens Noorderzon onderscheidt zich dan ook weinig van eerdere optredens. In 50 minuten razen ze door nummers heen, met slechts een enkele adempauze. Toch blijft een HEALTH concert een bijna verslavende beleving, de passie waarmee ze het rauwe elektronische geluid uit de instrumenten weten te beuken blijft je verbazen. Door de abrupte tempowisselingen en onverwachte stiltes weten ze de hele show de spanning vast te houden.
En het publiek? O ja, er was ook nog publiek. Dat keek voor het overgrote deel verbaast en overdonderd toe. Maar de liefhebbers genoten, wederom.
Sleepy Sun stond ook al een tijdje geleden in Vera, misschien is daarom de opkomst bij het Dok in het Noorderplantsoen van vanavond zo hoog. Sleepy Sun is niet bepaald een mainstream band. Hun psychedelische, door de jaren zeventig geïnspireerde geluid is niet voor iedereen bestemd. Toch zijn de tribunes vol en zien de mensen er redelijk geïnteresseerd uit. Sleepy Sun komt uit San Francisco en zo zien ze er ook uit: hippies met lang haar en een sjofele look. Gelukkig zijn Groningers niet zo oppervlakkig dat ze een band beoordelen louter op hun uiterlijk. Het gaat in de eerste plaats om de muziek.
Zodra Sleepy Sun begint te spelen kun je merken dat de geluidskwaliteit enorm is verbeterd sinds de optredens van Surfer Blood en Caribou (vorige week, red.). Dit is geweldig nieuws omdat de zuivere stem van leadzangeres Rachel Fannan puur genot is om naar te luisteren. Ook de vaardigheden van de gitaristen laten je zeker niet koud.
Tijdens het optreden van Sleepy Sun gaat helaas wel het een en ander mis: de leadzanger Bret Constantino probeert een stellage te beklimmen en geluid van de gitarist Matt Holliman valt weg door een kapotte kabel. Maar gelukkig heeft het verder geen effect op de kwaliteit van het optreden.