Balkan en experimentele electro op zondagavond

Diego's Umbrella en Caribou op Noorderzon

Tekst: Nargiza Mamadazimova Foto's: André Eggens ,

Een van de grootste namen van het hele festival, Caribou, staat op zondagavond geprogrammeerd. Samen met zijn band weet frontman Dan Snaith het publiek flink enthousiast te krijgen. Iets wat Diego's Umbrella in De Werf eerder ook erg makkelijk af ging.

Diego's Umbrella en Caribou op Noorderzon

Op de website van Diego’s Umbrella staat te lezen dat ze ‘gipsy pirate polka’ maken en op de Noorderzon site worden ze geïntroduceerd als ‘oost-Europese tradities, met popgevoeligheid en punkrockenergie’. Komt goed uit, want Groningers houden wel van een leuk balkan optredentje. Dat ze daarnaast op dezelfde dag als Caribou spelen zorgt voor een grote opkomst.

Uit de kleine, maar drukke De Werf-tent klinkt aanstekelijke muziek. Zelfs de tafels moeten opzij geschoven worden om ruimte te maken voor het gedeeltelijk dansende en gewoon luisterende publiek. Sommigen verbazen zich over het feit dat Diego’ s Umbrella uit San-Francisko komen. Toch weet de band met een viool, passionele zang en wel drie gitaren en niet te vergeten bas en drums, het Oost-Europese geluid goed over te brengen. Sterker nog, het publiek is zo enthousiast dat de band besluit nog een setje te spelen na een kleine pauze van 10 minuutjes.

Diego' s Umbrella weet de tent plat te spelen. Af en toe zie je een bezorgd gezicht in het publiek: ‘de tent schudt wel heel erg, hoe lang houdt de vloer het nog vol?’. Gelukkig is het allemaal goed afgelopen: tent heel, publiek blij en de band hopelijk blij verrast door hun enorme succes.

Caribou is een van de bekendste bands op deze editie van Noorderzon en trekt natuurlijk veel publiek. Op-goed-geluk bezoekers, mensen wie de hype rondom Caribou niet ontgaan is, echte Caribou fans en een stuk of wat honden. Twee drumstellen, gitaren, een keyboard, Dan Snaith (de man achter Caribou) en drie andere bandleden – is alles wat je voor een geweldige avond nodig hebt. De band speelt onder andere Jamelia, Leave House, Found Out, Melody Day en natuurlijk de singles Odessa en Sun.

Live klinkt het anders dan op cd, de elektronische nummers krijgen bijna een shoegazer-achtig, experimenteel geluid. Erg verfrissend. Net zoals bij Surfer Blood op de donderdag is de geluidskwaliteit soms slecht, maar het valt door de goede performance amper op. De locatie voegt echt iets toe aan de sfeer, waardoor het optreden iets magisch krijgt. Geen wonder dat het publiek Caribou niet zo maar laat gaan: ze komen onder luid gejuich nog terug voor een laatste toegift.