Noisia draait al een tijdje mee in de Groningse muziekscene en hun muziek is inmiddels bij velen bekend. Maar de harde, ruige beats van dit Groningse drum 'n' basstrio hebben ook internationaal veel fans opgeleverd die Noisia trouw blijven volgen. En nu presenteren ze dan hun langverwachte eerste album Split The Atom in een uitverkocht Simplon.

Naar Noisia's eerste officiële album is lang uitgekeken. De band staat bekend om zijn harde drum 'n' bass sound, maar het nieuwe album is toch iets anders geworden. Noisia heeft geëxperimenteerd met andere geluiden en invloeden. De afwisselingen in volume, tempo en wel of geen minimalisme geven de nummers diepgang en bouwen de spanning op. Sommige nummers doen aan Jon Hopkins denken en 'Alpha Centauri' klinkt lekker retro door het gebruik van synthesizers. De samenwerking met Giovanca is onverwacht en lekker trippy. Voor de meesten is echter vooral 'Sunhammer' met Amon Tobin een droom die uitkomt. Een soort van op hol geslagen Vangelis. Leuk dat het op Split The Atom niet alleen om de harde bass en beats draait.

Nangdo is de opener van de avond, een dj die hiphop en soul op een bijzondere manier mixt. Daardoor komt de hiphop niet als storend over, maar klinkt juist vet. Na een tijdje begint het echter te vervelen, misschien omdat de ongeduldigheid naar Noisia te groot wordt. Foreign Beggars heeft al vaak met Noisia samengewerkt, dus vormt een goed voorproefje van wat je later op de avond te horen gaat krijgen. Hoewel niet iedereen hiphopfan is, maken Noisia's beats het makkelijker om er naar te luisteren. Foreign Beggars warmt het publiek goed op, dat uit hun handen eet en alles doet wat ze gevraagd wordt. Zoals een heuse moshpit die de hele avond door blijft wervelen en minstens één jongen een bloedneus bezorgt.

Het is logisch dat de release van Split The Atom veel belangstelling oproept bij oude fans, maar ook bij nieuwe fans – mensen die Noisia nog niet zo goed kennen. Die belangstelling is ook terug te zien op de releaseparty: hoewel het publiek heel divers is, blijkt het niet zo moeilijk om de Noisiakenners van de 'Noisiagroentjes' te onderscheiden. Er zijn veel jongelui aanwezig die er heel enthousiast uitzien en helemaal uit hun dak gaan op Noisia's nummers. Maar de vraag is of ze komen voor Noisia's naam of voor Noisia’s beats.

Het is heel aardig en bijna patriottistisch van Noisia om de releaseparty in Groningen te houden. Leuk dat musici van dit formaat hun thuisbasis trouw blijven. Geen Amon Tobin vanavond, maar dat hoefde ook niet: het gaat er hard aan toe in Noisia's muziek en live dus ook. De harde bass gaat dwars door je hersens en alle lichaamscellen heen (wat meteen de albumhoes verklaart). Het is ook een indrukwekkende show. Maar om maximaal van het optreden te genieten, is een geringe kennis van Noisia wel handig. Want dan geniet je het meest.