Divers Bear in Heaven kort maar overtuigend

De New Yorkers hebben nou eenmaal niet meer nummers

Wymer Praamstra (tekst) & Anna Hiep (foto's) ,

Vorig jaar was daar ineens Bear in Heaven met succesalbum Bear Rest Forth Mouth. Het, inmiddels, drietal maakt elektronische popliedjes met heerlijke melodieën die doen denken aan Animal Collective en Yeasayer met stevigere percussie. Ondanks het matige geluid is het een indrukkend concert dat behoorlijk wat mensen naar Vera trekt.

De New Yorkers hebben nou eenmaal niet meer nummers

Vorig jaar was daar ineens Bear in Heaven met succesalbum Bear Rest Forth Mouth. Het, inmiddels, drietal maakt elektronische popliedjes met heerlijke melodieën die doen denken aan Animal Collective en Yeasayer met stevigere percussie. Ondanks het matige geluid is het een indrukkend concert dat behoorlijk wat mensen naar Vera trekt.

Bear In Heaven is een relatief jonge band uit New York. De drie hipsters, waarvan twee met ordinaire pornosnor, maken muziek die minstens even divers en kleurrijk is als de verschillende inwoners van hun thuisstad. Een vleugje elektronische Animal Collective-gekte, afrobeatesque drumpartijen en shoegazend gitaarwerk. De prachtige melodielijnen, gezongen door Jon Philpot, zouden zo bij Beach House weg kunnen komen. Maar ook binnen de glo-fi/chillwavescene zou Bear in Heaven geen modderfiguur slaan. Niet de minste referenties dus.

Waar het debuutalbum Red Bloom Of The Boom maar weinig mensen kon interesseren, sloeg Bear Rest Forth Mouth uit 2009 wel aan. Pitchfork bekroonde het album tot Best Music met een 8.4 als rapportcijfer en ook in de 3VOOR12draait-artikelen kwam Bear in Heaven ineens regelmatig voorbij. Waar het al de hele dag warm was in Groningen zijn de mannen op het podium in Vera dus helemaal ‘hot’. Vandaar ook dat de zaal redelijk vol staat, waar de mannen zelf, zoals later blijkt, blij verrast mee zijn.

Net zoals het nieuwste album begint ook het optreden met ‘Beast In Peace’, een nummer dat rustig opbouwt naar een geweldig gezongen refrein en een tribale drumsolo. Het is knap hoe Bear in Heaven nummers maakt die je bekend in de oren klinken en erg catchy zijn, maar toch ook compleet origineel. Hoogtepunt ‘Lovesick Teenagers’ krijgt al bij de eerste noten applaus en is met zijn tegendraadse refrein en deinende synthesizermelodie exemplarisch voor de kracht van Bear in Heaven.

Dat de mannen maar een klein uur kunnen vullen met hun nummers zij ze gezien de kwaliteit van het optreden vergeven. Zeker als frontman Philpot als toegift in zijn eentje terugkomt om uit te leggen dat ze mede door het opstappen van het vierde bandlid aan het begin van de tour, echt geen materiaal meer over hebben. Charmant bedankt hij iedereen van harte voor het komen en wenst ons nog een feestelijke verdere Koninginnenacht, die geen beter begin kon hebben.