Popprijs voor Johan

Meesters van de melodieuze popsong nemen afscheid van Groningen

Pieter Spits (tekst) ,

Al 13 jaar lang trakteert het noord-hollandse Johan zijn publiek op prachtige, sfeervolle popliedjes. Maar aan alles schijnt een eind te komen, dus ook aan Johan. Tijdens hun afscheidstournee stonden ze gisteravond voor het laatst in de Oosterpoort in Groningen. Na een puik optreden stuurde de band het publiek tevreden, maar waarschijnlijk ook ietwat weemoedig naar huis

Meesters van de melodieuze popsong nemen afscheid van Groningen

In een uitverkochte kleine zaal van De Oosterpoort begint de avond met een optreden van Tim Knol. Gewapend met een akoestische gitaar, gitarist Anne Soldaat en toetsenist Matthijs van Duijvenbode zingt hij onbevangen en gedragen zijn liedjes. Zijn stijl doet vermoeden dat hij zijn inspiratie haalt uit de muziek van de singer-songwriters van de jaren '60 en '70. Na een paar nummers mis je toch een beetje een drummer in het geheel. Desalniettemin is Tim een prima opwarmer voor Johan.
 
Om half 10 precies betreedt Johan het podium en trapt af met “Tonight”, waarin hun reputatie als meester van de melodieuze popsong direct vol tot uiting komt. Via hun laatste single, het rockende “In The Park”, komen we weer terecht bij enkele nummers van hun album “Pergola” (2001), waarbij het gevoelige “Paper Planes” een hoogtepunt vormt. In “Day Is Done” wordt het refreintje enthousiast meegezongen door het publiek en gaat gitarist Maarten Kooijman lekker los op de gitaar. Deze blijkt overigens gedurende het concert ook nog eens zeer goed bij stem te zijn. Bassist Diets Dijkstra mag ook één nummer zingen. Hoewel het aan enthousiasme niet ontbreekt, sneeuwt zijn stem toch enigszins onder in een zee van geluid. 
 
Optredens van Johan staan niet bekend om hun spetterende live-act, maar staan wel garant voor muzikale kwaliteit. Zo ook nu. Ondanks de gebruikelijke, wat statische podiumact, is duidelijk dat ze er vanavond zin in hebben. En dat heeft zijn weerslag op het publiek, waaruit af en toe een kreten klinken als “Johan, ga niet weg!”.
 
Op een gegeven moment vraagt Jacco of er nog verzoekjes zijn. Die zijn er: “Swing” roept iemand. Uit de reactie van de band blijkt echter dat ze hun eigen draaiboek bepalen: “Hmm… nèèh” en vervolgens wordt “How Does It Feel” ingezet. Dat Johan zijn eigen koers vaart blijkt nog maar eens uit het feit dat ze hun grootste hit “Walking Away” niet gespeeld hebben. Na de toegift zat het publiek te wachten op meer, maar helaas… Over “Walking away” gesproken!
 
Na een kleine anderhalf uur spelen is de show ten einde. Het publiek is getuige geweest van een band in topvorm. Waarom stopt Johan, vraag je je af. Zanger Jacco de Greeuw gaf aan eventueel nog één keer terug te willen komen naar de Oosterpoort… om de popprijs in ontvangst te nemen! Een geintje? Als het aan het publiek lag niet!