Festivalverslag Eurosonic Noorderslag zaterdag

En we gaan nog niet naar huis (of toch maar wel?)

Sander Nieuwenhuijsen ,

De eerste twee festivaldagen ternauwernood overleefd, doet de 3voor12/Groningen redactie ook de Eurosonic Noorderslag zaterdag aan. Volg onze belevenissen hier!

En we gaan nog niet naar huis (of toch maar wel?)

Vrijdag stond Lucky Fonz III nog volgens het vertrouwde concept in de USVA. Klein zaaltje, gitaar, piano, veel grappen en alleen. Het contrast met zijn show op Noorderslag is dan ook groot. In de grote zaal, een groot rumoerige publiek en achter Otto Wichers staan een aantal lege stoelen. Daarop nemen al snel strijkers plaats die hem begeleiden bij de nieuwe nummers van de aankomende cd, die grotendeels tot stand kwam in Groningen. Zei Otto zelf altijd niet geschikt te zijn om met een band te spelen, vandaag bewijst hij in de Oosterpoort het tegendeel. De setting blijkt perfect te zijn voor de grote zaal, zonder de intimiteit te verliezen. Voor een nummer geeft hij de controle volledig uit handen en zingt vol overgave zonder gitaar. Lucky Fonz is klaar om de theaters in te gaan, als hij maar niet vergeet om ook de kleine zaaltjes te blijven bezoeken.

In de Live XS kelder heeft Bas Bron nog snel zijn laptop en synthesizers neergezet, voordat hij later op de avond de als ‘de Neger des Heils’ de Jeugd van Tegenwoordig voorziet van beats in de grote Buma Cultuur zaal. Solo werkt hij tegenwoordig onder de naam Seymour Bits. In de kelder zingt en sampled hij zijn funky electronica soepel in elkaar en is het moeilijk stil te blijven staan. Misschien even wennen om zelf in de spotlights te staan, maar hij zal er snel aan wennen want we gaan zeker meer van hem horen.

Iets heel anders met Giovanca in de 3FM zaal, maar zeker niet minder dansbaar. Haar swingende cd is goed ontvangen en live komen de nummers ook erg goed tot hun recht. De ijzersterke band speelt daar ook een grote rol in, met Giovanca als stralend middelpunt.

Het contrast tussen Popprijs winnaar De Dijk en de grote belofte van 2009 de Staat is groot. Het optreden van de Staat is goed getimed nu het debuut ‘Wait for Evolution’ af is. Ze weten de spanning van begin tot het eind goed te bewaren en de show staat als een huis.

Bij de Jeugd van Tegenwoordig puilt de grote zaal uit. Jong en oud heeft zich verzameld en de Jeugd is helemaal in zijn element. Bestond het optreden vroeger voornamelijk uit het weg werken van grote hoeveelheden alcohol en onverstaanbare teksten roepen, tegenwoordig is het een gelikte show. De beats en ondersteuning van Bas Bron helpen daar zeker bij. De hits van het album ‘de Machine’ volgen elkaar in hoog tempo op, en ‘we gaan nog niet naar huis’.

Want Ella Bandita is een van de afsluiters vannacht. Wat maakte een optreden van Ella Bandita altijd de moeite waard? Juist, schaars gekleed een stoere solo performance. En wat zien we als het gordijn open gaat? Een volledige band. En helaas is het muzikaal nog niet spannend genoeg om voor wakker te blijven. Toch maar wel naar huis dus.