Iedereen tikt wel eens ritmisch met zijn lepeltje tegen de koffiemok of schudt in de maat met een pak hagelslag. Meestal wordt dit abrupt afgekapt door iemand anders. Maar er zijn mensen die er een ware kunst van maken om met geluiden te experimenteren en muziek te maken. Ham Radio Communications brengt op een rustige woensdagavond twee unieke bands samen in USVA.

 

De tafeltjes en stoelen staan klaar in het schemerige zaaltje van de USVA als Eklin begint. Wie Eklin de afgelopen weken eerder heeft gezien op bijvoorbeeld Noorderslag weet dat geen harde hoekige nummers van Adept meer hoeft te verwachten. Eklin neemt je mee op een lange trip van sterk vervormde geluiden uit hun synthesizers, met veel herhalingen maar nooit voorspelbaar. De drie jongens gaan hier helemaal in op en je ziet dat hun passie duidelijk bij deze muziek ligt. Plots word je uit je trance gehaald door applaus en is er tijd om een nieuw biertje op tafel te zetten en na te denken over IJsland.

Er is namelijk iets unieks aan IJsland en dan heb ik het niet over de kredietcrisis. Misschien komt het door de afgesloten en afgelegen ligging, maar er komt zoveel wonderbaarlijk mooie muziek vandaan. Dat beginnen we gelukkig steeds meer door te krijgen op het ‘vaste land’. Denk natuurlijk aan Sigur Rós en Björk, maar er valt nog meer te ontdekken. Ham Radio Communications helpt een handje door Kira Kira naar Groningen te halen. Kira Kira sluit aardig aan bij de eerder genoemde bands, maar heeft ook wat weg van bijvoorbeeld CocoRosie.

Zangeres Kristín Björk Kristjánsdóttir is vanavond alleen, maar heeft des te meer potentiële instrumenten meegenomen. Gitaar, glockenspiel, bellen, speelgoed, muziekdoosjes en haar onmisbare laptop. Achter haar worden visuals geprojecteerd. Iedereen zit weer muisstil te luisteren, maar met een goed geplaatste grap weet ze de spanning te doorbreken.

Een aaneenschakeling van prachtige liedjes om bij weg te dromen volgt. Veel tijd om je af te vragen hoe je zulk geluid uit een omgebouwde telefoonhoorn haalt is er niet, want in het volgende nummer is er een hoofdrol weggelegd voor zingende Gremlin Gizmo. In een nieuw nummer met enkel gitaar heeft ze zelfs wat weg van Soko.

Kortom, een avond met een intieme sfeer en prachtige unieke muziek, maar moeilijk te beschrijven. Kunnen we hier geen gewoonte van maken op woensdagavond zodat iedereen het kan ervaren?