Arthur Adam uit Amsterdam beet het spits af, hij verzorgde een solo optreden met electrische gitaar en een paar akoestische nummers. Met een goddelijke stem a la Jeff buckley en Thomas Dybdahl bezong hij alledaagse taferelen in aandoenlijk "Hollands-Engels" met aanstekelijke melodietjes. De Zweedse Björn Kleinhenz is niet voorzien van een goddelijke stem, maar had wel een vijf man tellende band bij zich, die alle zeilen bijzette om je in vervoering te brengen. Ze brachten ons even naar hun thuis (het mooie Zweedse landschap waar de sparren je in een rotgang voorbijgaan terwijl je in een tourbusje zit te dromen). De samenzang was soms bijna ontroerend. Ondanks de grootte van de band in verhouding met de ruimte, paste de huiskamersfeer perfect bij hun muziek. Naar Geert van der Velde die wegens een verkoudheid er voor koos midden tussen het publiek te gaan zitten, zat iedereen aandachtig te luisteren. De verhalen die hij om zijn liedjes wond, dat hij vaak eindigde met 'dit is verder niet waar dit liedje over gaat' en zijn manier van zingen, maken de liedjes een beetje mysterieus. Het zijn geen teksten die je zomaar doorziet. Goede aanleiding dus om nog meer van zijn muziek te gaan beluisteren. Al met al een zeer fijne avond in de uitzonderlijk mooie huiskamer met een fantastische akoestiek.