Na een aantal jaren hoofdredacteurschap heb ik begrepen wat dit zo ongeveer inhoudt met zo’n vrijwilligersclub. Een klein beetje aansturen en af en toe de motor aanzwengelen, en voor de rest mezelf zoveel mogelijk op de achtergrond houden en verantwoordelijkheden delegeren, zodat ik nog ruimte hou om in te springen als er iets mis gaat. Zo zat ik vroeg in de ochtend al DVD’s te fabriceren omdat het elders mis was gegaan en stond de telefoon even roodgloeiend. Van ‘mogen we je camera lenen, eentje doet het niet’ tot ‘mag mijn vriendin ook op de gastenlijst?’. Een diepte-interview met Oog met voor mij moeilijke vragen als ‘hoe laat begint het’. Ach ja, ik had in elk geval de gelegenheid om even weer onze nieuwe domeinnaam www.3Voor12Groningen.nl te noemen. Tussendoor zat ik stapels recente rock CD’s door te nemen, want ik draai niet dagelijks dit genre en wou dit op gepaste wijze doen voor en tussen de bands. Bij de eerste band, Hit Me TV liep er nog van alles in de soep. Het geluid functioneerde de eerste tien minuten niet en er vielen een paar camera’s uit. Maar uiteindelijk kwam het allemaal goed en zag ik de stress langzamerhand verdwijnen bij de verantwoordelijke mensen. Duimen omhoog, en gaan met de banaan. We hebben er een mooie drie camera registratie van gemaakt, net als van Gem, een band die het vooral goed bleek te doen bij de tienermeisjes, iets minder publiek trok dan verwacht en met name excelleerde in het wat simpelere ragwerk. Wat doe je dan als hoofdredacteur annex DJ na dat spektakel? Niet doorgaan in hetzelfde, maar gewoon doen waar ik zelf zin in heb. Waarmee ik uitdraag wat wij met de webiste ook doen. De persoonlijke smaak volgen, subjectief of intersubjectief, niet omdat we alles willen coveren of omdat er euro’s per regel worden verdiend, maar puur omdat we goede nieuwe muziek willen ontdekken en dat graag willen delen. Zo ging ik van electro-gekte naar dubstep naar reggae naar dubhouse en eindigde ik plechtig met Back to Black van onze beautiful looser Amy Winehouse. Mooi om dat nummer eens zo hard te horen. Like a prayer. De mensen genoten en een paar kwamen me uitleggen hoe geboeid ze waren door de nieuwe klanken en een ter plekke gemaakte ‘remix’ van de afsluiter. Kietelen, verrassen, boeien, aanreiken, bekritiseren, bejubelen, vernietigen, aanbidden, aflikken, uitspugen: frank en vrij, met ruimte voor de onafhankelijke individuele ervaring, daar staan we voor bij 3Voor12Groningen, en daarmee blijven we nog even doorgaan. En we hopen jullie als lezers/luisteraars/kijkers ook.