Het Verapubliek is er vanavond zichtbaar klaar voor om 'hun' Autumn te ontvangen. De ons kent ons sfeer van bezoekers die elkaar ongetwijfeld bij menig Autumnconcert treffen, draagt bij aan een ontspannen avondje muziek luisteren. Opgewarmd door Prey , staan grote metals, jonge Goths en zelfs complete families te wachten op wat Autumn vanavond tijdens deze 'thuiswedstrijd' neer gaan zetten. Want de verwachtingen zijn hoog: een nieuw album met een hernieuwde visie, een nieuw geluid, een nieuwe tijd: My new time. En daar staan ze dan. Eager to please. De invulling van hun eigen nieuw vormgegeven genre is origineel, doordacht en overtuigend. Aan zowel de CD als de liveshow is af te luisteren dat de bandleden als een team achter elke noot staan. Na de overwegend positieve kritieken (op enkele verwarde fans na die hun oude vertrouwde Autumn missen) zet Autumn nu opgelucht, zelfverzekerd en duidelijk tevreden hun goed geoliede show neer in Vera. Autumn werkt geconcentreerd de setlist af en verliest in die serieuze aanpak soms wat aan spontaniteit en binding met het publiek. Ze rocken door. Mede daardoor bestaat voor een niet doorgewinterde Autumn concertbezoeker het risico dat je, een eindje op weg in de set, de uniciteit van de nummers wat kwijtraakt en het volle geluid van Autumn als meer van hetzelfde klinkt. Wat doe je dan? Je haalt diep adem en laat de zuivere stem van Nienke de Jong je nog even terugleiden naar Autumns rockmetalgoth of wat het ook maar is, wat doet het er ook toe, want het klinkt gewoon hartstikke lekker. En wat neurie je dan als je 's nachts naar huis fietst? 'we are all satellites... m-m-m mmm-mmm' Zou het een hit worden? My New Time Metal Blade, 2007