En de winnaar is een kwestie van kleur bekennen

Over oprecht speelgenot, goed gestemde gitaren en niet te netjes gekamde haartjes.

Gijs van Veldhuizen, ,

Op vrijdag 22 juni lieten vier bands zich in de Vera van hun beste kant zien om een gooi te doen naar de eeuwige roem als Popprijs winnaar 2007. Uit vier voorrondes wist de jury vier zeer verschillende bands te selecteren. Wat uit deze selectie al bleek is dat er veel nieuwe muzikanten hun muzikale stempel op Groningen proberen te drukken. De komst van de Popacademie in Leeuwarden lijkt hierop ook een duidelijke invloed te hebben. Dit is een ontwikkeling die zeker toegejuicht kan worden. Voor de uiteindelijke finale waren de bands Noir, Not Shakespeare, The Black Atlantic en 24 Hours, een verslag van de avond.

Over oprecht speelgenot, goed gestemde gitaren en niet te netjes gekamde haartjes.

Noir opende de avond met een indrukwekkende show. Met een geluid dat schippert tussen Tool en Deftones wist de band een strakke en overtuigende show neer te zetten. De jury was zeer onder de indruk van de vocalen. Zelden wordt er binnen dit genre niet alleen overtuigend en verstaanbaar gezongen maar ook goed gebruikt gemaakt van Grunts en Screams. De zanger was overtuigend genoeg om de aanwezige dosis melodrama toch een goede plek te geven. Minder overtuigend leek Not Shakespeare. Deze negen koppige band rond Singer/songwriter Jurrie Meulman maakt catchy liedjes met een beetje melancholiek. Het gebrek aan overtuigingskracht was vooral te wijten aan het geluid in de zaal en op het podium. Verder was vooral de kwaliteit van de liedjes opvallend hoog. "Ik zie bakken met verkochte cd's" Aldus een jurylid. Bij het publiek viel het kwartje vooral meer op het einde van de set waar de band echt los ging en zich van een lossere kant liet zien. Indrukwekkende commerciƫle potentie. Als derde band was daar The Black Atlantic. Voor velen een grote kanshebber. Niet alleen vanwege het meest eigen geluid, maar ook vanwege de grote inzet en gedrevenheid van frontman Geert van der Velde. Live weet de band helaas niet alle verwachtingen waar te maken. Ondanks de goede stem en intensiteit van de zanger kreeg The Black Atlantic het niet voor elkaar de interessante composities op de juiste manier op het publiek over te brengen. Een meer gedefinieerd bandgeluid zou hierin een belangrijke ontwikkeling zijn. Desondanks timmert deze band internationaal al uitstekend aan de weg en wordt er nog veel meer van ze verwacht. De afsluiter was 24Hours. Leuke liedjes verpakt in een enthousiast optreden en dito inzet. De band speelde met zichtbaar plezier maar liet hier en daar wat steken vallen door niet altijd even strak te spelen. Toch wist de band het publiek aan het dansen te krijgen, iets waar toch een zekere mate van overtuigingskracht voor nodig is. De nummers vertoonden een goede variatie maar er was nog genoeg ruimte voor een betere uitwerking van elementen als samenzang en gitaartechniek. De jury koos uiteindelijk voor de act die als geheel het meest overtuigend de set neer wist te zetten. Met als graadmeter een publieksprijs die werd bepaald door het enthousiaste applaus ging de winst duidelijk naar Noir. Was de uitvoering of verfijning van eigen geluid bij andere bands nog wat scherper geweest dan had de jury het nog moeilijker kunnen bepalen. De kwaliteit van de hele avond was van een dermate hoge niveau dat er gesproken kan worden van een interessante vooruitblik op musicerend Groningen in het komende jaar.