Vanaf vroeg in de avond was het al erg druk en stond iedereen op te warmen in afwachting van het beest wat Panacea heet. Amplicon zette een mooi debuut neer met zijn eigen producties. Melodieuze en atmosferische soundscapes wisselden elkaar af met stevige drumpartijen en hij wist het publiek goed mee te trekken in zijn set. Dit dankt hij waarschijnlijk ook aan het feit dat er in lokaal drum and bass land een ‘ons kent ons’ sfeertje hangt en hij zodoende op genoeg support kon rekenen van het publiek. Na het korte intermezzo van Breakfast residents Mik & Fre4knc was het de beurt van The Panacea. Eigenlijk zou hij afsluiten, maar omdat meneer Mootz een drukbezet man is en een vlucht naar Kiev moest halen, was zijn set naar een eerder tijdstip op de avond verplaatst. Aan heftigheid heeft hij echter niks ingeboet, vanaf de eerste maat gingen zowel hij als zijn publiek los. Zijn set was gevarieerder dan verwacht, van heftige amens, hardcore gabber beats tot old school rave sounds en drum and bass klassiekers. Het publiek kon geen genoeg krijgen van zijn beats en zijn stage-appearance. Zo’n grill in je mond doet blijkbaar wonderen. Zijn set was het absolute hoogtepunt van de avond. Als afsluiter was Rusher aan de beurt. Na wat problemen met het vinden van Vera had hij toch zijn weg gevonden naar het podium om daar nog een flink potje muziek te gaan stampen. Zoals verwacht niet zo heftig als Panacea, stukken rechtlijniger, maar desalniettemin meeslepend en erg (neuro)funky. Laten we eerlijk wezen, was hij er net zo hard tegen aangegaan als The Panacea dan was het publiek door hun knieën gegaan, want erger en heftiger had het niet moeten worden. Minder liefde kreeg hij er niet om van het publiek. Tot het bittere einde stond men voor het podium te schreeuwen om meer terwijl de tl-verlichting al aan was gegaan. Al met al was dit een zeer geslaagde avond zo voor de zomerstop; they went out with a bang! Laten we hopen, net als de rest van Breakfastend Groningen, dat de volgende editie minstens zo heftig wordt.