Eindelijk was het dan zover. Mijn bad stond te dampen en op de speakers de tweede CD van Projekt67, die nu de aandacht zou krijgen die het verdient. Waarom? Het is een goed ogend product, een geperste CD (niet gebrand) en heeft alles weg van een echte release, afgezien van dat er waarschijnlijk weinig distributie is geregeld. Wat staat daar achterop? www.reddogproducts.com. Dit blijkt de website te zijn voor alle creatieve uitingen van Simon van Weelden en hij doet ook aan commerciële grafische vormgeving en webdesign. Ziet er allemaal goed uit, complimenten. Dan de muziek. Het belooft veel, met verwijzingen naar David Sylvian en meer esoterische electro-acoustische muziek uit de jaren tachtig/negentig. Op de betere momenten benadert Projekt67 zelfs een beetje de intimiteit van een Portishead. Gloort er nu toch een klein beetje Bristol in Groningen? De zang van Erna Berendsen is overwegend goed, maar soms een beetje onzeker en een enkele keer een noot die volgens mij niet kan. Ditzelfde ervoer ik ook bij het gitaarspel van Simon (ik neem aan dat hij alles zelf heeft ingespeeld). In bepaalde gevallen wringen soms ook de stemmingen van de muziek en de zang, wat soms ten koste gaat van het geheel. De teksten, over gevoelig liggende zaken, worden nogal dik aangezet, waardoor ik geneigd ben om me er vanaf te sluiten. Een uit de lucht gegrepen voorbeeld ter verduidelijking: als iemand met stemverheffing zingt 'ik voel mij eenzaam', dan denk je al snel: 'laat maar ff afkoelen, ik ga wat anders doen'. Wordt dit heel zachtjes gezegd, dan kan het juist dichterbij komen. Enfin, dit heeft echter ook alles met de combinatie muziek (vrij clean en minder breekbaar dan de teksten) en zang/inhoud te maken. Wellicht een aanrader om eens vaker samen op een podium te gaan staan en die interactie wat natuurlijker te maken? Dan heb ik nog iets over de lengte van de nummers. Die zouden van mij compacter mogen zijn. Dat heeft echter ook te maken met de cleane sound, die snel gaat vervelen. Koop es een analoge tapedelay (Portishead truuk numero uno) , voeg es een scheut ruis toe voor mijn part, maar niet zo fris allemaal aub. Komt het geheel niet ten goede. Verder is 'You Give Me Music' een vrij volwassen product, zeker aanvaardbaard voor de liefhebbers van aanverwante klanken en absoluut een toevoeging aan het Groninger muzieklandschap