De warmte buiten is al drukkend, maar grijpt je al helemaal bij de strot op het moment dat je Merleyn binnenstapt. Bloedheet en stampvol is het deze donderdagavond in het uitverkochte Nijmeegse poppodium, waar de Belgische rockformatie Triggerfinger de eerste van de twee kleine clubshows geeft ter voorbereiding op hun nieuwe album later dit jaar. Is het hard en stevig? Ja. Is het zweten en stampen? Ook. Is het met 80 minuten (te) kort? Vooruit: dat ook. Is het goed? Dat vooral.

21.30 uur. Bij binnenkomst staat er schuin tegenover de bar een merchandisestand. Lp’s en cd’s tegen schappelijke prijzen, een bak met t-shirts voor slechts 10 euro per stuk. Alsof Triggerfinger vlak vóór hun aanstaande album het oude tijdperk nog even grondig wil afsluiten en alle herinneringen in de uitverkoop doet. De afgelopen jaren was het rustig rondom de band die, afgezien van optredens, geen nieuw studiowerk meer uitbracht. Tot nu. Merleyn is uitgekozen als eerste station voor een clubshow, voorafgaand aan de release van een nieuwe plaat. 

Waarom dit poppodium? Misschien vanwege de fantastische catering waaraan Ruben Block refereert vanavond (iets dat we al vaker van hem hoorden de afgelopen jaren als Triggerfinger Nijmegen aan deed). Wellicht vindt de band het gewoon een toffe stad, getuige voorafgaande optredens in Doornroosje, Openluchttheater De Goffert en op het Valkhof Festival (voorheen De Affaire). Of misschien is een wat kleinere zaal dé gelegenheid nieuw materiaal te roadtesten. Wat de redenen ook zijn: Triggerfinger treedt vanavond op voor 200 bezoekers in een stijf uitverkochte én uitzinnige zaal.

Het concert

Triggerfinger. Donderdag 15 mei 2025, Merleyn, Nijmegen

Triggerfinger

Een duikje in de geschiedenis. Triggerfinger werd opgericht in 1998 en bestond lange tijd uit Ruben Block (zanger/gitarist), Mario Goossens (drummer) en Paul Van Bruystegem (bas). De band bracht meerdere studio- en live-albums uit, waarvan All This Dancin' Around uit 2010 in Nederland de definitieve doorbraak was, gevolgd door de nummer 1 single 'I Follow Rivers' in 2012, een cover van Lykke Li. Colossus uit 2017 was hun laatste studioplaat. Bassist Paul a.k.a. Monsieur Paul nam in juni 2023 afscheid van de band en is inmiddels opgevolgd door Geoffrey Burton. Het nieuwe album van de Belgische rockers verschijnt later dit jaar.

22.14 uur. Voor wie had verwacht dat nummers van hun aanstaande plaat vanavond hun vuurdoop zouden krijgen, komt wellicht wat bedrogen uit. De set heeft met ‘Stars’ blijkbaar één nieuw nummer, en bestaat voor de helft uit songs van de albums All This Dancin’ Around en Colossus, aangevuld met nummers van hun andere platen. Een soort best-of, of dwarsdoorsnede van hun discografie zou je het concert van vanavond kunnen noemen. Strak in het pak trapt Triggerfinger de avond open met een zwaar aangezette versie van ‘I'm Coming for You’. Ruben Block slingert zijn overstuurde zang en gitaar vol overgave de zaal in, Mario Goossens poogt al drummend als een ADHD’er zonder Ritalin zijn drumstel een meter op te schuiven en bassist Geoffrey Burton – die overigens een opvallende gelijkenis vertoont met meneer Foppe, een typetje van Wim de Bie – legt een stevig swingende basis. Door met een potige uitvoering van ‘First Taste’ en een aangenaam voortjakkerende ‘Let It Ride’. Horen we daar nu een vleugje Muse uit hun beginjaren voordat ze een afslag namen van rock naar een meer elektronisch getint geluid?

Triggerfinger

Met ‘Breathlessness’ van hun laatste studioalbum Colossus – weinig live gespeeld – neemt de band wat gas terug. Niet dat het daarmee rustiger wordt in de zaal.  Het publiek, dat tot nu toe bijzonder luidruchtig aanwezig is, lijkt die-hards kenners te zijn want vrijwel elk nummer wordt hard meegezongen. Ook de interactie tussen band en bezoekers is volop aanwezig, met opmerkingen en vragen van Ruben die luidkeels beantwoord worden. Verder met een driftig pompende ‘Perfect Match’. Bassist Geoffrey legt een heerlijk straf ritme onder het nummer, Mario slaat bijkans zijn drumvellen kapot en Ruben soleert met strakke riffs. Zijn jasje is inmiddels uit, want ondanks dat de airco aan staat in het zaaltje, klotst het zweet en de warmte nog net niet tegen de plinten op. Het heftige psychedelische ‘That'll Be the Day’ zorgt voor een hallucinerend effect. Een 'zwaar' nummer in een toch al duchtig rockende set.

Luchtigheid is er gelukkig ook vanavond. Vooraan het podium ligt een zware steen met de naam 'Big Henk' en die steen heeft iets weg van een grafzerk. Wat het daar doet? Geen van de bezoekers heeft een idee (het dient als contragewicht voor de dubbele microfoon), dus het prompt Block tot de grappige opmerking om ‘Love Lost in Love’ dan maar op te dragen aan ‘een overleden chihuahua die zo heette’. Het nummer zelf klinkt live als de liefdesbaby tussen western- en stripheld Lucky Luck en sixties band The Doors. Country-getint, met een vleug rockabilly, gitaargeweld en afgetopt met een flinke dot psychedelische rock.

Triggerfinger in Merleyn

Triggerfinger

23.16 uur. Na twee robuuste versies van ‘All This Dancin' Around’ en ‘Is It’ volgt de eerste encore met ‘Commotion’, een cover van Creedence Clearwater Revival. Voor wie het origineel kent, zal wellicht wat moeite moeten doen die versie te herkennen deze avond. Was de originele versie een redelijke rechttoe-rechtaan rocker; Triggerfinger maakt het nummer zich geheel eigen en verbouwt het zo grondig tot een breed uitgesponnen furieuze én heerlijke explosie van gitaar-, drum- en basgeweld dat John Fogerty het waarschijnlijk zou erkennen als song van Triggerfinger zelf. ‘I Follow Rivers’, een cover van Lykke Li, start de tweede toegift. Geen ballad-achtige uitvoering deze keer (en mogen we daar een beetje blij mee zijn?) maar een ander, meer rock arrangement.  Met een verrukkelijk stuwend en voortjakkerend ‘Colossus’ sluiten de Belgen hun optreden in Merleyn af.

Live is Triggerfinger altijd al een – vergeef ons de term – retestrakke band geweest die alles geeft en na afloop doordrenkt in het zweet het applaus in ontvangst neemt. Het optreden vanavond in Merleyn is daarop geen uitzondering. Voor 200 bezoekers biedt de band een stevig rockende staalkaart van hun kunnen en een terugblik op hun verleden voor hun nieuwe album verschijnt. Voor wie de gelukzalige blikken op de gezichten van de bezoekers ziet na afloop kan alleen maar concluderen dat de band live nog steeds een fenomenale kracht is.

Triggerfinger