De redactie hanteert het zwaard van Vrouwe Justitia en spreekt recht over wat rond is: de oogst van het zwarte goud en de glimmende schijfjes. Deze keer het debuutalbum van Iron Jinn.

De band

Iron Jinn is een nieuwe band, maar alle leden hebben hun sporen al ruimschoots verdiend, dus we kunnen met recht spreken over een "supergroep". Iron Jinn bestaat uit Oeds Beydals (The Devil’s Blood/Molassess/Death Alley), Wout Kemkens (Shaking Godspeed/Donnerwetter/De Niemanders), Bob Hogenelst (Birth of Joy/Molassess) en Gerben Bielderman (Pauw). Geboren uit de chemie tussen Oeds Beydals en Wout Kemkens, wiens eerste samenwerking leidde tot het Last Night On Earth Festival. Voor hun tweede samenwerking gingen ze naar het Roadburn 2018-podium en voerden nieuw origineel materiaal uit onder de naam Iron Chin. De psychedelische rockmuziek muziek was stevig, hallucinant en veelbelovend. Het groeide uit tot de band in huidige vorm met een ondefinieerbare kwaliteit en totaal onderscheidend geluid. Dat er iets bijzonders aan het ontstaan was, was ook direct duidelijk bij de leden van Motorpsycho, die hun platenmaatschappij Stickmen Records ervan overtuigde om deze jongens te tekenen. Zo geschiede en nu is het titelloze debuutalbum klaar en voor iedereen beschikbaar.

De muziek

Dat de vier heren niet om inspiratie verlegen zaten, blijkt wel uit het feit dat het debuutalbum meteen een dubbel album is geworden. Negen nummers, speelduur 1 uur. Eind vorig jaar werd er een tipje van de sluier opgetild, toen ‘Soft Healers’ uitkwam. Een 7 minuten lang duister, bluesy, onheilspellend meesterwerkje dat reikhalzend deed verlangen naar meer. En meer krijgen we. Naar eigen zeggen maakt het viertal een ‘album dat de logica van een droom volgt; namelijk geen’. We horen harde rock, prachtige rustige stukken, maar in alles draait het om psychedelica. ‘Winding World’ dendert a la Donnerwetter uit de speakers, terwijl aan het eind van deze ijzersterke openingstrack de razernij alweer is ingedamd.

Het vocale samenspel van Oeds Beydals en Wout Kemkens werkt goed. Ze lijken hun creativiteit aan elkaar te laven en hierdoor uit te komen op muzikale vondsten die anders misschien wel onontdekt zouden zijn gebleven. Hierbij mag ook de rol van drummer Bob Hogenelst niet onvermeld blijven, want die weet altijd met originele ideeën op de proppen te komen. Het dwingt dan respect af dat Gerben Bielderman hierin zijn basspel weet in te passen.

Elk nummer op het album is op zichzelf al uniek, maar is ook prachtig verweven met het nummer ervoor en erna. Er wordt de tijd genomen voor de nummers, met strijkersensembles, vreemde geluiden en meer muzikale originaliteit die zorgvuldig zijn verweven om muzikale barrières te doorbreken. Het spookachtige ‘Ego Loka’ ligt in de lijn van ‘Soft Healers’, terwijl ‘Truth Is Your Dagger’ de energie opvoert met wervelende gitaarpassages, beukende drums en stuwende baslijnen.

‘Lick It Or Kick It’ zou zo passen op een Donnerwetter-album (en dat moet als compliment worden opgevat), terwijl het energieke, maffe ‘Blood Moon Horizon’ veel proggier is. In ‘Bread And Games’ horen we Bob Hogenelst vakkundig een vibrafoon integreren in een sfeerstuk dat ondanks een speelduur van bijna zes minuten tot de kortere nummers op het album behoort. Uiteraard mag een kwartier lange jam niet ontbreken op een album als Iron Jinn. Het afsluitende ‘Cage Rage’ voldoet hier perfect aan. Vreemde teksten, kronkelende riffs, weelderige sferen, het komt allemaal langs.

Niet onvermeld moet de rol van Sebastiaan van Bijlevelt blijven, die alles heeft opgenomen in zijn Galloway Studio en de mastering door Pieter Kloos. Het album klinkt waanzinnig goed.

Het oordeel

De muziek van Iron Jinn omschrijven is moeilijk, de combinatie van harde rock, psychedelica en avant garde rock kun je het beste gewoon beluisteren of beter gezegd ondergaan. Iron Jinn is zo bijzonder en fascinerend, omdat deze creatieve geesten ver buiten alle gebaande paden durven te opereren om te komen tot volstrekt unieke nieuwe muziek. Over het album zegt de band zelf dat het een album is op de rand van realiteit, fantasie en droom, maar getriggerd door gebeurtenissen uit het echte leven. De zanglijnen zijn dwars en tegendraads; de krassende, atonale gitaren werken vervreemdend. Maar juist dat onheilspellende maakt Iron Jinn opwindend. Iets dat de band al heeft kunnen bewijzen tijdens de releaseshow op het Roadburn festival dit jaar en afgelopen weekend nog op Sonic Whip in Nijmegen.

Iron Jinn is verkrijgbaar op cd en op 2lp