Aftrap Popronde 2021 in Nijmegen: noodgedwongen andere opzet weerhoudt publiek niet Aftrap Popronde 2021 in Nijmegen: noodgedwongen andere opzet weerhoudt publiek niet

Het fris en fruitige kwintet Casey's Call trapt deze editie van de Popronde af. De jonkies uit Eindhoven maken muziek die je gezien hun leeftijd niet zou verwachten. Je surft mee op de golven van dit groovende bandje dat met gefinetunede koortjes wat weg heeft van de oude indiehelden van JOHAN. Het geeft een warm gevoel deze enthousiaste jonge honden te zien stralen op het podium. Casey's Call mag zich een waardige opener van de Popronde in Brebl noemen.

Een vuige vrouw, dat is Cashmyra uit Groningen. Manische passages, rauwe rock met een drummer die alles geeft wat hij in zich heeft en dat samen met het scheurende en pompende gitaargeluid van zangeres Cashmyra. Hoort rock Engelstalig te zijn? Cashmyra bewijst dat dat niet zo is. Zo'n hele set knallen met triestig gitaargeluid is enigszins slopend voor de luisteraar, iets meer hoop in de set was fijn geweest. Maar toch... De nieuwe Elle Bandita is geboren, of is het toch de nieuwe Eefje de Visser? What the hell, het is de nieuwe Cashmyra!

Energie genereer je niet door alleen hard te spelen. Energie komt ook van binnenuit, dat heeft Mt. Atlas door. Deze band uit Limburg hoef je weinig meer te leren. Moeiteloos kunnen ze mee met het niveau van bands als Black Peaks, Cancer Bats en Frank Carter & The Rattlesnakes. Muzikaliteit is niet alleen de juiste noten raken, maar elkaar ook aanvoelen. En dat hoor je bij Mt. Atlas. Spatgelijke breaks, mathematische lagen en harmonie van instrumenten, inclusief stem, die allemaal wat anders lijken te doen en toch samensmelten, maken deze act tot dé revelatie van deze Nijmeegse Popronde: openvallendemondmuziek.

Een jaren tachtig rockband in hun eigen tijd, dat is Joey's Midnight Club. Met gelikte gitaartjes, loepzuivere zang, een stuwend rocktempo en wapperende haren is dit trio uit Zwolle een fijne attractie voor oog en oor. De stem van de zanger mag nog wat meer eelt krijgen voor meer fundament, maar ook deze band klinkt weer veelbelovend.

De keiharde en vliegendsvlugge postpunk van het Amsterdamse Total Seclusion - niet onterechte al vergeleken The Hives - spreekt vanavond enorm tot de verbeelding. Doordachte teksten, een temporiserende basis van bas, slaggitaar en drums en gitaarsolo's die je om de oren vliegen: de mannen van Total Seclusion overtuigen in de kleine zaal van Brebl. Dat de zanger vandaag iets minder goed bij stem is, maakt hij goed met zijn innemende performance. Fijn om te zien dat ook deze herrie geweldig in elkaar steekt. Houd deze band in de gaten, want als die schoonheidsfoutjes eruit gaan, zijn dit mannen om serieus rekening mee te houden voor de grotere zalen.

Soms heb je van die bandjes die klinken als de beste band uit het dorp, dat is niet beledigend bedoeld, want ze worden overal gevraagd omdat je weet wat je aan ze hebt. MAYLEAF is zo'n type band. Steady as a rock music. Blikvanger Ilah van der Baas zingt gecontroleerd de longen uit haar lijf. Je waant je weer in de jaren '90 en begin 00's met de aanstekelijke punky grungy sound van deze band. Het mag af en toe ietsje meer uit de comfortzone, maar een goede rockshow, daar staan ze garant voor.

Linkin Park, Korn, Limb Bizkit, Deftones, welke alternatieve dertiger is er niet mee opgegroeid? Frontstreet brengt je terug naar je jeugd met stevige gitaren, boze rap en screams at the top of their lungs. Het heeft allemaal iets meer hardcore power dan de helden van weleer, maar mag na enige tijd wel wat gevarieerder en spannender. Desalniettemin een strak optreden van de heren van Frontstreet, waarbij menig hoofd in verticale richting geschud is.

Aan het eind van de avond krijgt de grote zaal van Brebl nog wat openlijke muzikale geweldpleging voor de kiezen. Changing Tides heeft alles onder controle. Er wordt gegrunt bij het leven en toch heb je het idee dat de kelen dit nog decennia vol gaan houden. Het is jammer dat het geluid wat vreemd afgesteld lijkt te zijn, want met name de leadgitaar is lastig te horen terwijl daar de variatie zit. Een knaller van een afsluiter die twee headbangende metalheads letterlijk van hun bankje doet vallen.