De Nijmeegse punkrockband The Unsinkable staat al sinds 2016 op het podium. Tot dusver was er alleen een demo, maar sinds vrijdag is er dan de eerste echte ep getiteld Machinery. Deze vrijdag wordt dat gevierd met een releaseshow in Kollektief Kafee Bijstand. Tijd om eens bij te praten met zanger-gitarist Benny Phoelich, gitarist Micha Derks, bassist Wouter Meuleman en drummer Erwin van Welie.

Gefeliciteerd met de toffe ep! Hoe zijn jullie op de titel Machinery gekomen?
"We hadden twee mogelijke titels, allebei afkomstig uit het nummer ‘Hoax’. We hebben beide opties naar de ontwerper van de cover gestuurd en hem gevraagd waarbij hij het leukste ontwerp kon maken. Hij kwam dus terug met deze cover met daarop Machinery. De titel was geboren!"

Hoe zijn jullie bij het schrijven van Machinery te werk gegaan?
"Het gros van onze nummers komt voort uit gitaarriffs die ofwel door Micha ofwel door Benny geschreven zijn. Hier borduren we dan op voort tijdens oefensessies. De riffs worden her en der getweakt op basis van de ritmepartijen. Zo heeft Erwin vaak ergens een leuke fill, waarop het geheel net wat meer opbloeit als Micha en Benny daar wat anders doen dan ze in eerste instantie hadden bedacht. Benny heeft alle teksten geschreven, met uitzondering van Ruin. Deze tekst is geschreven door onze voormalige drummer Aaron."

Wat is jullie lievelingsnummer op Machinery?
Micha: “Lastige vraag! Om te spelen kies ik denk ik voor ‘Hoax’. Dat blijft gewoon een heerlijk nummer om te spelen: hij ramt zo lekker door vanaf het begin, en dan dat lekker melodieuze einde. Echt een adrenalinepomper! Maar om te luisteren vind ik eigenlijk elk nummer leuk.”

Benny: “Voor mij is dit ‘Christopher’. Ik ben sowieso een uitgesproken fan van poppunkbands als The Ataris en New Found Glory, dus logisch dat mijn favorieten de poppy tracks zijn. Daarnaast gaat de tekst over het kibbelen dat mijn vrouw en ik regelmatig doen. Hoe vaak dit ook voorkomt, ik hou toch wel van haar.”

Wouter: “‘Jeremy’, want die is wat betreft compositie en dynamiek in mijn ogen de meest interessante die we op de EP hebben staan. Daar komt bij dat het een nummer is dat heerlijk wegspeelt. Als ik het nummer hoor, heb ik meteen zin mijn basgitaar te pakken en mee te spelen.”

Erwin: “Wat betreft catchyness en contrasten is dat ‘Jeremy’. ‘Hoax’ is erg energiek en knalt lekker. Voor ‘Denial’ geldt hetzelfde, maar daarin krijg ik vooral vanaf de bridge een adrenalinerush. De meeste adrenaline krijg ik van ‘Ruin’. Ik houd namelijk enorm van snelle ritmes. In combinatie met de leadzang die ik deel met Benny, is deze song ook het meest uitdagend. Zal ik ook nog wat vertellen over ‘Change’ en ‘Christopher’? O, mocht ik maar één nummer noemen?"

 

 

 

The Unsinkable - Finale Pocketpop 2018

Met welke song hebben jullie tijdens het schrijven geworsteld?
"Eigenlijk staat er op deze ep geen nummer waar we echt mee geworsteld hebben. Wel waren er wat kleine dingetjes."

Zoals?
"Benny had bij de opnames wat meer moeite om de juiste timing van Jeremy te spelen, omdat we het nummer eerder net een beetje anders speelden. Bij Erwin heeft het een behoorlijke tijd geduurd voor hij de fills in het refrein van Change definitief had bepaald. Die zijn wel tachtig keer veranderd!"

De ep klinkt energiek. Hoe hebben jullie die energie weten te vangen tijdens de opnames?
"Alles is in twee dagen opgenomen. Misschien is dat wel de reden. Er was een zekere urgentie aanwezig, omdat alles in die tijd af moest zijn. Vorig jaar hebben we Pocketpop gewonnen en als prijs twee dagen studiotijd gekregen. We besloten daarmee deze ep op te nemen."

Twee dagen is kort voor zes nummers!
"Het grote voordeel is dat we precies wisten wat we wilden voordat we de studio in gingen, ook van onze individuele partijen. De opnames stonden al een tijdje in de agenda en we hebben de tijd genomen kritisch te luisteren naar elkaar en ideeën te spuien. De opnames zelf liepen hierdoor eigenlijk heel relaxt en voorspoedig."

"Verder komt die energie deels wel door de nummers zelf. Ook onze langzamere nummers moeten altijd van zichzelf energie hebben. Ze moeten op de een of andere manier toch knallen."

Er zijn twee nummers die er voor mij muzikaal gezien uit springen. De eerste is ‘Hoax’. Waar gaat dit nummer over?
"‘Hoax’ gaat over de passie die bij sommige muzikanten lijkt te ontbreken. Of dat daadwerkelijk zo is weten we natuurlijk niet zeker, vandaar ook de vraag: “Is passion nothing but a hoax?” We doelen hiermee vooral op de bruiloft- en braderiebands die te pas en te onpas geboekt worden voor shows met louter een repertoire aan covers. Doen ze dit uit passie voor de muziek die ze spelen, of gaat het puur om de bijverdiensten?"

Zoals Erwins band Smoking Guns? (Erwin drumt in de Guns N’ Roses-tributeband Smoking Guns, AB)
"Uitzonderingen van bands die idolaat zijn van de originele band of muzikant daargelaten natuurlijk!"

Een ander nummer dat er voor mij uitsprong, was ‘Denial’. Dat lijkt me wat politieker.
"Klopt, ‘Denial’ is ons enige politieke nummer. We zijn er niet zo mee bezig, maar als we dan toch een mening hebben, is het dat het meeloop- en meeschreeuwgedrag van volgers van niet nader te noemen politieke partijen bewijst dat kuddegedrag nooit wenselijk is. Vaak zijn deze mensen niet op de hoogte van de daadwerkelijke inhoud van de partijprogramma’s. De kudde ontkent echter onderdeel te zijn van deze kudde. Vandaar de titel ‘Denial’."

Wat gaan we in de nabije toekomst zien van The Unsinkable?
"Eerst maar eens kijken of we met Machinery de bookers en zaaltjes weten te overtuigen om ons een keer uit te nodigen, al zijn we natuurlijk al bezig met het schrijven van nieuw materiaal. Concrete plannen voor een nieuwe release, zoals een volwaardig album, zijn er nu nog niet, maar de ambitie is er uiteraard wel."

Releaseshow vrijdag 25 oktober in de Kollektief Kafee Bijstand (Nijmegen). Met: The Unsinkable, No Breakfast Goodbye en Coral Springs.

Machinery by The Unsinkable