Jong en ambitieus is Pip Blom. Het verhaal van de piepjonge Amsterdamse is dit jaar al vaak verteld. The sky is the limit en daarom is zij ook zo’n fijne toevoeging aan de line-up van het Valkhof Festival 2017. Is dit een optreden waarvan men later zegt: Ik was erbij in Nijmegen op die zondagavond in juli, toen Pip nog niet groot was?

Pip Blom

Een fris en jong bandje betreedt het podium. In vergelijking met het plaatmateriaal leveren de bandleden de hitgevoelige tracks wat rauwer en steviger. Het is vanavond het soort pittige lofi-bandje dat op elk festival een welkome verschijning is. Iets dat de dromen van Pip Blom (geboren 25 juli 1996) over grote shows op grote festivals zeker dichterbij doet komen. Het slaat dan ook vanavond aan en de aanschouwers lijken zich schrap te zetten voor een speciaal optreden.

De akkoordenladdertjes zijn om van te smullen en op dit moment mogen de songs van Pip best het label pop dragen. Dat is zonder enige minachting voor de muzikaliteit van Pip. Het klinkt bij vlagen als Speedy Ortiz en de gedachten gaan zelfs even naar Courtney Barnett. Het buitenland genoot mede daarom al mee van Pip Blom. De kritische muziekvolger in het Valkhofpark heeft de complimentjes al klaarliggen.

HET CONCERT:
Pip Blom, Valkhof Boog, zondag 16 juli 2017

HET PUBLIEK:
Stond klaar om een fenomeen aan het werk te zien, maar lijkt gedurende de show meer en meer af te druipen.

WAS HET GOED:
Pip krijgt het ruime voordeel van de twijfel. Echter, in moeilijke omstandigheden bleef het viertal niet overeind vanavond.

HET NUMMER:
De single ‘I Think I’m In Love’ is de beste uitvoering van Pip Blom als viertal. De track schuurt heerlijk.

(Tekst gaat door onder de foto)

Pip krijgt niet iedereen mee vanavond

Pip neemt de band bij de hand, een band die er toch wat als podiumvulling bij staat. Maar dat is niet erg, want de meeste aandacht gaat uit naar de frontvrouw die het stralende middelpunt vormt. De band heeft overigens duidelijk gewerkt aan het uitbreiden van de songcatalogus, dus dat zit met de toekomst wel goed.

Ook de nummers die niet online te vinden zijn, zijn in orde. Opzwepend met een ruw randje. Lekker verder blijven schrijven in dat Amsterdamse kamertje dus. Desondanks weigert het Valkhofpark Pip Blom als kroonprinses van de Nederlandse popmuziek te zien. Na enkele nummers kijken de mensen ongeïnteresseerd om zich heen en besluiten ze rustig een versnapering te gaan halen.

Discografie

Are We There Yet (2016)
Short Stories, 14 track demo album  (2013)

Het mag niet zo zijn

Dan slaat het noodlot toe. Materiaalpech. Een nieuwe gitaar wordt opgepakt, terwijl de band ongemakkelijk op het podium wacht. Een ogenblik later blijkt de gitaar ontstemd. Deze haperingen, hoe ongelukkig ook, zijn het breekpunt van de show. De volgende nummers hebben hun urgentie verloren en wat een mooi optreden leek te worden, wordt een flets geheel. Bovendien wordt een gebrek aan veelzijdigheid in de nummers enigszins duidelijk. Het lijkt Pip echter weinig te deren en met hetzelfde enthousiasme wordt de set uitgespeeld. Die is helaas al als een nachtkaars uitgegaan.

Het moment:

Heupwiegend trekt Pip, slechts vijf minuten in de show, met gemak het dun gezaaide publiek het volgende fijne refrein in. Eventjes zien we dat de ambitie van de Amsterdamse liedjesschrijfster torenhoog rijkt en dat is niet zo gek gedacht. Er wordt instemmend geknikt en gediscussieerd. "Dit is echt goed."