De Utrechtse band Amber Arcades stond in 2013 ook al op het Valkhof en wel op podium Boog. Dit jaar is de band te vinden op het grotere Podium Arc. De muziek? Dreampop, met hier en daar een stevige geluidsexplosie van de instrumenten. Denk aan Yo La Tengo, Luna en Galaxie 500. Was Amber Arcades met hun dreampop een gedroomde opener van het Valkhof Festival, editie 2017?

Amber Arcades

Amber Arcades is het alias van de Nederlandse muzikante Annelotte de Graaf en voormalig frontvrouw van Oh, Brave Wide Eyes. Na twee ep’s, uitgebracht in eigen beheer, vloog ze naar New York om op eigen kosten haar debuutalbum op te nemen met o.a. Shane Butler (gitaar) en Keven Lareau (bas), beiden van de band Quilt en Jackson Pollis (Real Estate) op drums; ook de muzikanten met wie ze tourt.

Debuut Fading Lines (2016) kreeg uitstekende kritieken en ook de volgende release, de ep Cannonball  (2017) werd goed ontvangen. Live heeft de band inmiddels volop ervaring opgedaan: het voorprogramma van Nada Surf, onder meer Into The Great Wide Open en Eurosonic Noorderslag en een aantal sessies voor de BBC, waaronder op Glastonbury 2017.

HET CONCERT:
Amber Arcades, Podium Arc. Zaterdag 15 juli

HET PUBLIEK:
Nog geen grote opkomst bij de start van het Valkhof Festival, maar een redelijk gevuld veld voor het podium.

WAS HET GOED:
Beter dan hun eerste optreden op het Valkhof in 2013, maar nog niet helemaal. Iets te weinig variatie en podiumpresentatie.

HET NUMMER:
‘It Changes’ heeft een hele fijne hook en rammelt aanstekelijk uit de boxen.

(Tekst gaat door onder de foto)

Is de band gegroeid sinds hun eerste optreden op het Valkhof?

De stevige portie live-ervaring komt niet helemaal tot uiting vanavond in hun optreden. Hoewel het gros van de dromerige nummers zeker hun charme hebben, missen ze soms spanning. Ook de soms al te nadrukkelijke galm op de zang maakt het lastig de variatie in de liedjes op de juiste waarde te schatten. Daarnaast zorgt de wat statische podiumpresentatie met weinig interactie tussen het publiek er zeker in het begin voor dat het lastig is je te warmen aan de band.

Beter wordt het halverwege de set als de band het gaspedaal iets dieper intrapt en er meer rockinvloeden van het podium klinken.  ‘It Changes’ heeft een hele fijne hook en rammelt aanstekelijk uit de boxen. Ook ‘Fading Lines’ golft bijzonder aangenaam over het in redelijke aantallen aanwezige publiek en ‘Turning Light’ komt prima over door de spannende variatie in het nummer.

Amber Arcades was al met al niet de gedroomde opener van het Valkhof Festival. De band heeft geweldige nummers, maar komt net te kort deze avond. Deels in de podiumpresentatie, deels omdat sommige nummers zich minder lijken te lenen voor zo’n groot podium. Wellicht dat ze beter tot hun recht komen in een iets kleinere en intiemere setting.

Discografie

Cannonball ep (Heavenly Recordings, 2017)
Fading Lines (Heavenly Recordings, 2016)
Patiently ep (2015)
Amber Arcades ep (2013)

Het moment:

Met ‘Which Will’, een cover van Nick Drake, brengt de band een schitterende versie die pakt en waarbij de band voor het eerst echt een connectie met het publiek lijkt te maken deze avond.