Hoewel het boven de 25 graden is in het Valkhofpark, komt J. Bernardt in een lange trenchcoat het podium op. Die zwiert vanaf opener ‘On Fire’ direct in het rond. Want stil staan, dat kan Jinte Deprez niet. Er lijken losse scharnieren in de heupen van de Vlaamse zanger/gitarist te zitten. Hij slingert over het podium, springt constant op de verhogingen die speciaal op de zijkant van het podium zijn gezet. Zelfs als hij op zijn piano speelt, doet hij dat met heel zijn lichaam.
In de muziek die hij daarbij maakt, is nog steeds duidelijk de Balthazar-vibe terug te vinden. Het is alleen allemaal wat meer elektronisch georiënteerd, mede omdat Jinte live het elektroduo Pomrad meeneemt. Dat maakt de muziek van J. Bernardt wat lichter en dansbaarder dan de nummers van Balthazar. Toch zorgt de groove in combinatie met de typische stem van Jinte ervoor dat de associatie nooit ver weg is.
De muziek van J. Bernardt is het perfecte startpunt voor een avond lang dansen. Degene die daarvoor komt, zit dan ook gebakken: op alle zes de nummers van de setlist is het dansen geblazen. Toch moet het drietal muzikaal wat opwarmen. Dat lijkt vooral aan de nummers te liggen. De eerste drie tracks ‘On Fire’, ‘Calm Down’ en ‘The Question’ zijn muzikaal niet heel interessant en lijken op wat gimmicks na vrij veel op elkaar. Daardoor blijft de spanning in eerste instantie wat uit. Het helpt ook niet mee dat, ondanks zijn losse heupen, Jinte vrij in zichzelf staat te spelen. Het publiek wordt maar weinig meegenomen in de muziek.