Avtovaz, Alcuna Wilds, Cymbaline, NDRGRND Nijmegen
Vrijdag 15 januari 2016
Avtovaz, Alcuna Wilds en Cymbaline in de NDRGRND
Indierock met psychedelisch randje in Nijmeegs danscafé
Een aantal keer per jaar organiseert NDRGRND een avond met livemuziek. Afgelopen vrijdag stonden er drie bands op het programma, gratis en voor niets: Avtovaz, Alcuna Wilds en Cymbaline. Bij aanvang waren er behalve de genoemde bands nog maar weinig bezoekers aanwezig. Vlak voor de afsluitende set van Cymbaline stond het echter toch nog aardig vol in de NDRGRND. De bezoekers kregen een avond voorgeschoteld met gevarieerde indierock.
Avtovaz
Avtovaz was vorig jaar verliezend finalist van de Roos van Nijmegen. Voor het eerst staat het viertal vanavond weer op een Nijmeegs podium. Aan de podiumpresentatie is sindsdien weinig veranderd. Nog steeds is er weinig interactie met het publiek. Avtovaz lijkt zijn sound in de afgelopen maanden verder geperfectioneerd te hebben. Nog steeds horen we lange, instrumentale postrock-achtige nummers. Gitaarmotiefjes die klein beginnen en langzaam opbouwen, ondersteund door bas, drums en keyboard. Wanneer het tot een uitbarsting komt, neemt de band weer gas terug om weer van voor af aan te beginnen. Melodieuze nummers die komen en gaan als eb en vloed.
Wanneer een deel van het publiek de aandacht begint te verliezen, komt Avtovaz met een paar nieuwe nummers op de proppen. Nu horen we ritmischer, luchtiger gitaarwerk en krijgt de keyboard meer vrijheid. Deze afwisseling is precies wat de set nodig had. De afsluiter is juist erg stevig en rechttoe rechtaan. Het is duidelijk: Avtovaz is weer gegroeid.
Alcuna Wilds
Alcuna Wilds is volgens hun bio een Nederlands/Engelse band, gevestigd in Den Haag. De Engelse zangeres en songwriter Nadja Freeman en landgenoot gitarist Pete Barnes zijn samen nummers gaan schrijven en in 2015 voegden bassist Jordy Pama en drummer Kasper de Boer zich bij hen. De band brengt sfeervolle, licht elektronische, indiepop met een psychedelisch randje. Op plaat klinkt dit erg geslaagd (luister naar de Portishead-achtige single ‘Suburban Noir’), maar vanavond wil het maar niet uit de verf komen.
De set wordt geplaagd door technische mankementen en hard pratend publiek. Doordat de podiumpresentatie vrij statisch is, krijgt Alcuna Wilds niet de aandacht die zij op basis van de muziek verdienen. Pas bij het laatste nummer zitten de bandleden er lekker in en horen de aanwezigen dat er wel degelijk een interessante band staat te spelen. Helaas is dit te laat om het optreden nog te redden. Alcuna Wilds zal nog wat aan de set moeten schaven om het publiek beter bij de les te houden.
Cymbaline
Het is al na half 1 als Cymbaline op het podium staat. Het is inmiddels wel een stuk drukker geworden in de NDRGRND. Het Nijmeegse vijftal speelt dan ook een thuiswedstrijd. De band speelt pas samen sinds eind 2014, maar blijkt al erg goed op elkaar ingespeeld. Cymbaline (vernoemd naar een nummer van Pink Floyd) omschrijft zichzelf als ‘neo-pychedelic rock’, maar de band blijkt verassend veelzijdig. Jingle-jangle gitaarwerk in snelle nummers die doen denken aan hedendaagse bands als DIVV, wordt afgewisseld met psychedelische drones met samenzang die het vroege Pink Floyd in herinnering roepen.
Het best laat de band zich nog omschrijven als een Jacco Gardner on speed, met veel onverwachte wendingen in de liedjes. Voor het eerst vanavond wordt er gedanst door de toeschouwers vooraan de zaal. De nummers zijn bijna allemaal van een behoorlijk niveau, waardoor Cymbaline de grootste verassing is van de avond. Zanger Jeroen Rondeel heeft een prettige, schelle stem. Gitarist Maurits Tankink neemt ook een paar nummers voor zijn rekening, maar is duidelijk de mindere zanger van de twee. Zelfs wanneer een langzamer nummer wordt ingezet, houdt de band de volle aandacht van het publiek. Cymbaline is absoluut een band om de komende tijd in de gaten te houden en de perfecte afsluiter van deze geslaagde bandavond in de NDRGRND.