#4DF16: Tim Knol smaakmaker op Festival Op 't Eiland

Veelzijdige singer-songwriter vermaakt publiek

Harold Broedelet ,

Het Rivierpark Nijmegen aan de overkant van de Waal is klaar en dus kon het Festival Op 't Eiland weer worden georganiseerd. Daar keken blijkbaar veel mensen naar uit, want het was er de eerste twee dagen gezellig druk. Tussen de spelende koters door is het genieten van kunst en theater, maar ook van muziek. Alleskunner Tim Knol is zondag de headliner. Die rol vervult hij met verve.

De singer-songwriter staat slechts gewapend met zijn akoestische gitaar en zijn iPad op het Waalpodium met het transparante dak. Verschuilen is er niet bij. Hier moeten artiesten tonen wat ze kunnen.

Hoe kwam het optreden van Tim Knol over in deze entourage?

De Hoornaar is een veelzijdige artiest-kunstenaar. Tijdens zijn sabbatical die eind 2011 begon, hield hij zich bijvoorbeeld bezig met fotografie. Maar ook op muziekgebied verrast hij. In 2013 richtte hij de garagerockband The Miseries op, waarin hij zelf zingt en gitaar speelt. Hier op het eiland is het Tim only. En only is wel heel erg lonely op dat toch wel grote podium. Voor hem is dat geen probleem. Hij voelt zich blijkbaar erg thuis in deze inspirerende omgeving en dat heeft zijn uitwerking op het publiek.

Hoe is de sfeer?

Op ‘t Eiland lijkt wel een mini-Woodstock. Oudere 'hippies', gezinnen met kleine kinderen en ander divers volk zitten gemoedelijk door elkaar heen. Geboeid luisteren ze naar het concert van Tim. Hij maakt grappen en grollen. "Zijn er fans van Hank Williams?" Enthousiast gaan er een aantal handen omhoog. "Die liedjes doe ik later wel." Hilariteit alom. "Zijn er fans van bluegrass?" Met enige aarzeling gaan er toch wat handen omhoog. "Dan ga ik nu 'Take Me In Your Lifeboat' spelen." Dat is een gospel-bluegrassnummer waarbij Knol zingt als een donkere gospelzanger.

Is Tim Knol gegroeid?

De sabbatical na zijn stormachtige opkomst heeft zijn zelfvertrouwen blijkbaar een boost gegeven. Als hij de tekst van een nieuwe song op zijn iPad moet raadplegen, roept het publiek dat hij dat nummer maar moet overslaan. "F*ck it, ik speel het toch." Tim waagt zich zelfs aan een mash-up van zijn liedje 'Sam' met 'Sun Tangled Angel Revival' dat hij al in 2006 coverde. "Het is wel slechter dan de originele versies" concludeert hij na afloop met zelfspot. "Maar het is tegenwoordig wel hip om het te doen."

Voor het toegift mogen we kiezen tussen 'Straight To Hell' of 'I Saw the Light.' Het wordt de eerste. Het verhaal erachter blijkt echter niet geschikt voor de aanwezige kinderoortjes. "Er komt een dame in voor die (half)naakt op de bar danst met brandende tepels." Eenmaal bijgekomen van het lachen, speelt hij dan toch ook de vrolijke gospelsong 'I Saw the Light' en nog een toegift. Plotseling stopt hij met zingen. "Ik merk dat ik vaak 'bitch' en 'fuck' zing in dit nummer in het bijzijn van de kinderen die hier rondlopen." Tim biedt zijn excuses aan en speelt verder, maar schiet later enorm in de lach als een peuter vlak voor het podium struikelt in het zand. Het tekent zijn groeiproces.