Funky soul, is daar in 2016 nog iets origineels mee te doen?
Con Brio verbergt geen enkel moment de invloeden van grote soulmuzikanten als Sly Stone, James Brown en Prince. Een cover van ‘It's a Man's Man's Man’s World’ van James Brown wordt ingezet maar halverwege veranderd in ‘It is a Woman’s World’. De zeven muzikanten van Con Brio zijn namelijk niet bang om te vernieuwen. Hier en daar wordt er geleend van meer catchy, poppy muzikanten als Pharrell en Bruno Mars. De mix die hieruit ontstaat is zowel toegankelijk als diepgaand. De sound van Con Brio is er een die zowel op Pinkpop als North Sea Jazz in de smaak zou kunnen vallen.
Laat de zanger van Con Brio vanavond nog wat van zijn beroemde dansmoves zien?
Frontman Ziek McCarter staat inderdaad bekend om zijn losse heupen en die naam maakt hij op het Valkhof Festival helemaal waar. Tussen de zangpartijen door staat hij geen moment stil. Hoewel het niet de origineelste dansmoves zijn, voelen ze wel oprecht en authentiek. Geen ingestudeerde dansjes maar uitbarstingen van opgehoopte energie die nooit ten koste gaan van zijn zangkwaliteiten. Ziek McCarter is een rasentertainer die lijkt te leven op de energie van zijn publiek. Een eervolle vermelding voor trompettist Brendan Liu is ook op z'n plaats. Aan de zijkant van het podium staat hij met een brede lach bijna net zo hard te dansen als McCarter.
En krijgt Con Brio genoeg energie om te overleven?
Het publiek is nog een beetje stijfjes als de band het podium betreedt, maar langzaam aan smelten steeds meer mensen door de warme muziek van Con Brio. Elk nummer staan er meer mensen te bewegen. Tijdens een minutenlange solo van gitarist Benjamin Andrews waar het kippenvel van over de rug loopt, staan mensen tot achterin ademloos te luisteren om vervolgens uit volle borst de gitarist toe te juichen. Mocht het Vierdaagsepubliek toch niet genoeg gegeven hebben, dan heeft Ziek McCarter nog een pak stroopwafels meegenomen: "Too bad they don't make these in the U.S.".