Geen idee eerlijk gezegd. Maar daar waar ze vorig jaar op hun debuut-ep Left The Barn nog beweerden dat ze de schuur verlaten hadden, zijn ze er vanavond - in ieder geval voor even - teruggekeerd. En dat is goed. Want zo'n boerenschuur lijkt, zelfs beschilderd met aliens en een fancy naam als Club De Ville, toch hun natuurlijke habitat.

Bootleg Betty is niet alleen een hyper-charmante all-female band; ze zijn ook nog eens ongelooflijk retro. Dus als het plaatje visueel klopt, krijgt hun doorgaans toch al aanstekelijke optreden nog meer glans. En dat is precies wat er vanavond gebeurt. Crowdpleaser en frontvrouw Karlijn Wolsing lijkt van puur speelplezier bijna uit elkaar te spatten. Ook bij de overige dames van haar 'boevenbende' spreekt de collectieve grijns op hun gezichten boekdelen.

Zéker. Bij optredens waar het spelplezier zo letterlijk van het podium spat, loop je het risico op spontane collectieve zelfontbranding. En dat is nooit een goed idee als je je in een houten schuur bevindt.

Een kniesoor zou kunnen zeggen dat het allemaal niet vernieuwend is wat de dames doen. En dat is inderdaad niet het geval. Heldin Wanda Jackson (waar hun song 'A Song Called Wanda' over gaat) heeft de blauwdruk voor hun muzikale idioom halverwege de vorige eeuw al gelegd. Maar hé, wie maalt er nu om muzikale vernieuwing als een band met zoveel enthousiasme en schwung speelt als Bootleg Betty vanavond?

A 'Song Called Wanda' blijkt zelfs niet de toegift. Wij willen meer. En we krijgen meer met de aller-allerlaatste toegift 'Rollin’ & Tumblin'. Maar dan is het écht voorbij. Gelukkig maar. Want die collectieve zelfontbranding had natuurlijk niet écht plaats gevonden. Al kun je daar nooit helemaal zeker van zijn.