Honderden artiesten komen deze week hun opwachting maken op het Valkhof Festival en elders in de stad. Bandje hier, zangeres daar, singer-songwriters her en der, maar met behoorlijke zekerheid kan gezegd worden dat de hoeveelheid acts, die alleen instrumentale muziek maken, op de vingers van één hand te tellen zijn (overigens is aan het poneren van die stelling geen grondig onderzoek voorafgegaan, noch is getracht deze stelling nadien te bevestigen of te ontkrachten). Sterker nog: misschien is het wel zo dat Animals As Leaders de enige band is die het stelt zonder zanger (m/v). En, de eerlijkheid gebiedt te zeggen, dat zich daarin direct de zwakte toont.
Tegen 21.45 uur betreden drie mannen het podium. Zodra ze beginnen met spelen, vallen de gitaren van Abasi en zijn collega Javier Reyes op. De vorm van de body is redelijk normaal, maar de hals is aanzienlijk breder dan van een ‘normale’ gitaar. Beide heren spelen op acht snaren en tonen daarmee overtuigend aan dat een bassist niet perse noodzakelijk is. Dat doet er overigens niet aan af dat een bassist wél iets zou kunnen toevoegen. Maar noodzakelijk is het niet. De muziek is een mengeling van progressive metal en progrock met vleugjes jazz en fusion. En beide heren spelen technisch uitzonderlijk goed gitaar, waarbij zij worden ondersteund door een drummer die er ook best wat van kan.