Dat klopt! Op de muzikale cocktail die GUTS ons biedt, valt weinig af te dingen. Net als bij de overige bands op het Arc- en Boogpodium is het vanavond uitermate dansbaar. Het enige minpunt is dat het allemaal wel erg gelikt klinkt. Dat is jammer, want dat gaat ten koste van de spontaniteit. Spontaniteit die opener Smokey Joe & The Kid eerder op de avond nog in overvloed had.
#4DF16: Gelikt GUTS laat eclectische mix aan stijlen horen
Echt muzikaal vuurwerk blijft achterwege bij collectief van Franse producer
GUTS is de artiestennaam van Fabrice Henri; een Franse producer die voor zijn album 'Hip Hop After All' een liveband om zich heen verzamelde met Florian Pellissier (keyboards), Greg F (gitaar), Kenny Ruby (bas), Tibo Brandalise (drums) en Leron Thomas (trompet en zang). Zowel op het album als live biedt GUTS een brede mix aan stijlen die ze zelf omschrijven als electro-funk, afro-disco en jazz.
Spannend genoeg zou je denken?
Valt er dan helemaal niks positiefs over de show te zeggen?
Toch wel. Dat gebrek aan spontaniteit komt ook een beetje doordat Leron Thomas geen showman is van het kaliber MysDiggi zoals bij Smokey Joe & The Kid. Maar GUTS heeft erg goede muzikanten om zich heen verzameld en sommige songs zijn bijzonder fraai. Dat bewijst de band al met het vroeg in de set gespeelde 'Want It Back', een song die opgebouwd is rond een sample van de Patrice & Studio School Voices NYC. Deze song is echter een vroeg hoogtepunt en gelijk het fraaiste nummer uit de set.
Dat klinkt toch een beetje als een gemiste kans?
Dat klopt! Wanneer GUTS iets minder gelikt had geklonken en er iets meer ruimte voor spontaniteit was geweest, dan had dit een wereldoptreden kunnen worden. Nu is het vooral een lekker dansbaar optreden. En daar valt ook veel voor te zeggen natuurlijk!