Een zomerse dinsdagmiddag op de Kaaij. De zon brandt, het zand stuift en terwijl boven ons hoofd duizenden wandelaars zich richting stad spoeden, openen beneden bij de Waalbrug twee jonge zangeressen het podium. Het publiek is verdeeld in twee kampen. De ene helft zit in de schaduw van de brugboog, de andere heeft zich teruggetrokken op de overdekte terrassen langs het water. Daardoor blijft de ruimte voor het podium leeg, een bizar gezicht. Lorrèn verzekert haar publiek dat ze zal proberen haar aandacht te verdelen.

Lorrèn? Hoezo, we kijken toch naar een optreden van Eva Almagor?

Ja, dat klopt. Maar Eva is alleen. Normaal gesproken heeft zij een zevenkoppige band achter zich, van gitaar tot saxofoon en drums. Maar de heren vieren allemaal vakantie. Daarom leek het Eva een goed idee om haar vriendin Lorrèn uit Amsterdam voor te stellen aan een Nijmeegs publiek.

En, moeten we daar blij mee zijn?

Jazeker! Waar we eerder Eva Almagor al hebben vergeleken met Janne Schra en Sadé, treedt Lorrèn in de muzikale voetsporen van Adele en Amy Winehouse. Zij brengt jazzy liedjes met een melancholieke ondertoon en een vleugje soul. En met een stem die klinkt als een klok.

Hoe reageert het publiek?

Enthousiast, zonder meer. Ondanks dat beide dames moeten opboksen tegen flink wat concurrentie. De Platenbus aan de overkant van de brugboog draait luidkeels JJ Cale, de zingende cocktailmannen doen hun ding en omdat het publiek niet voor het podium kan staan, krijg je soms maar de helft van de muziek mee. Maar het enthousiasme en de warme belangstelling voor beide zangeressen zijn er niet minder om.

Was het optreden de moeite waard?

Jazeker! Eva is natuurlijk al een 'oude' bekende: 3voor12 was aanwezig bij de release van haar debuut Against the Grain, maar al snel wordt ook Lorrèn omarmd. Ze beginnen de set samen, Eva op keyboard en Lorrèn op gitaar. Vervolgens gaat Eva solo verder en eindigt het optreden met Lorrèn solo. Zij speelt nummers van haar eigen cd Shades of Blue uit 2015. Hoewel verschillend, passen beide optredens mooi bij elkaar. Hun repertoire komt overeen; mooie liedjes over belangrijke gebeurtenissen als je eerste vriendje, je eerste eigen huisje. Niet groots en meeslepend, maar oh zo herkenbaar.

Het prettige van een klein podium als de Kaaij is ook dat er veel interactie is met het publiek, de sfeer is ongedwongen alsof je samen op een terrasje zit. En ondanks hun jeugdige leeftijd weten beide zangeressen hun publiek heel goed in te pakken en de aandacht vast te houden.

Een fijn optreden, en een mooi begin van een lange warme festivaldag.