Vandaag was Budapest aan de beurt. Het Hongaarse landschap was mooi om doorheen te rijden. Eenmaal aangekomen werden we vriendelijk verwelkomd met zelfgemaakte palinka en bier door de eigenaar van de club waar we zouden spelen. Zijn vrouw had voor ons een lekkere Hongaarse stamppot gemaakt. Omdat het een nationale feestdag was, vroegen we last minute een paar mensen om nog wat flyers op te hangen, rond de plekken vanwaar het traditionele vuurwerk het best bekeken werd.

Onze vriend Patrick ging met hen mee omdat wij druk bezig waren met het opbouwen en de soundcheck. En dat heeft hij geweten. Er moest bij elke stop palinka en bier gedronken worden, ook door de bestuurder. Daardoor reed hij met hoge snelheid van de verkeerde kant straten met eenrichtingsverkeer in, waardoor andere auto's maar moesten uitwijken. Maar tussen de auto's achter hem werd de sterke arm van de wet gespot. Daarom sloeg hij maar rechtsaf over het gras een park in, waar hij over voetpaden een vluchtweg zocht. Tweeëneenhalf uur later kwam het hele clubje waggelend teruggelopen en was het "eind goed al goed!" Na afloop van de show sliepen we weer op de vloer, helemaal prima.

De volgende ochtend gingen we behoorlijk vroeg op weg naar Roemenië, uitgezwaaid door de inmiddels alweer of nog steeds palinka en bier drinkende mensen. In Baia Mare speelden we in de Rock 'N Road pub. Alles was zeer goed georganiseerd, er waren toffe mensen en het was een toffe show met Daniel Fat als voorprogramma. Ook die avond werd het weer een latertje. Gelukkig had de RNR-crew een fijn hotel voor ons geregeld waar we konden douchen en ook een paar uur konden slapen want .......

.... we hadden een rit van 10,5 uur voor de boeg via Hongarije naar Bjelovar in Kroatië. Om 6.00 uur vertrokken we uit Roemenie. Eenmaal aangekomen werden we in Club ´Klub´ontvangen door Dino - de boeker van de show - en Antonio, de geluidsman. We speelden in de kelder. Het Kroatische Zero Neuro gaf als voorprogramma een zeer goede show weg. Daarna was het onze beurt. Ook in Bjelovar waren de mensen en het optreden tof, maar halverwege viel de stroom nog even kort uit. Bij ons vertrek rende een jongen huilend met de auto mee om ons te bedanken voor zijn eerste echte rockshow. We sliepen in een hotel midden in het bos, maar de afterparty ging door tot in de kleine uurtjes.

De volgende ochtend reden we na het ontbijt van eieren en spek door het mooie Kroatische berggebied langs Zagreb naar de kust. In Zadar speelden we in een motorclub, maar André had zijn sleutels achterin de afgesloten auto laten liggen waardoor we niet konden opbouwen. Gelukkig kende iemand een handig mannetje die de auto vakkundig en vlotjes openmaakte, zonder schade.

Na de straatbarbeque was het spelen geblazen. De show werd uiteindelijk stopgezet door de politie, maar gelukkig waren ze erg relaxed en konden we het nummer afmaken. Na het optreden sliepen we met vijftien mensen en een hond in het kleine appartement van Yasmin, de organisator van het concert, in het centrum van Zadar.

De laatste show was in Sibenik, ongeveer 75 kilometer verder. We hadden dus tijd om het stadje te bekijken en op de boulevard, aan het water, een Kroatische euhm ... pizza.... te eten. We speelden 's avonds in de Blackout, een kleine club in een achterbuurt. Na ons speelde ene Sebastian Bach. Niet die van Skid Row, maar een muzikant die met een danseres een old skool 80's rockshow gaf. Na hem speelde er nog een Engelse groep.

Patrick, die onze merchandise verkocht, werd halverwege de avond door twee personen bedreigd. Tijd dus om te gaan, naar de slaapplek die in de eerste instantie niet geregeld was. Ach ja, het mocht de pret niet drukken. We bouwden ons eigen feestje!

Dinsdag 25 augustus was onze tournee voorbij en reden we terug naar huis. In het Oostenrijkse Salzburg maakten we nog een tussenstop. It's a warp. Tot de volgende!