Koert: "Bij vier van de nieuwe nummers is in de afgelopen tijd een videoclip gemaakt. Het zijn allemaal liedjes van kant A van de lp: 'There Was A Fire', 'In My Cage', 'Push Where It Hurts' en onze nieuwe single 'Stitches'.  Dat laatste nummer is de laatste serieuze aftrap naar 1 november. 'Midnight Conversation' is een duet met singer-songwriter Tenfold uit Amsterdam. Ik hoorde haar tijdens de Popronde in de Qbus, een klein poppodium met oefenruimtes in Leiden. Naast haar te gekke optreden was het muzikale liefde op het eerste gezicht. Ik wist meteen dat ik haar als tweede stem bij dit nummer wilde hebben. Ze klinkt zwoel en onheilspellend, een klein beetje zoals Lana del Rey. Tijdens de albumrelease kun je haar zelf zien en horen, net als onze producer Sebastiaan van Bijlevelt (Okieson, Galloway Studio) die als gastmuzikant optreedt."

Martijn: "We wilden liever niet in die bekende zalen spelen, we waren op zoek naar de ultieme setting waar je echt contact kunt hebben met je publiek. LUX heeft een vlakke vloerzaal waardoor je er als publiek heel dicht op zit." Jory vult aan: "We maken luistermuziek. Op je eigen releaseshow wil je dat de liedjes tot hun recht komen en de aandacht krijgen. In een theaterachtige omgeving dwing je dat een beetje af." Martijn vervolgt enthousiast: "We hebben een vj, Gema Perèz, die livebeelden uit onze video’s mixt in de livenummers. De support is van Tenfold en Sebastiaan Bijlevelt, onze producer, speelt op een aantal nummers met ons mee."

Jory: "Van oorsprong ben ik een basgitarist, maar de laatste acht, negen jaar speel ik contrabas, (lachend) als je dat eenmaal doet, wil iedereen dat je contrabas speelt…  Vanaf mijn negende speel ik gitaar en op mijn twaalfde ben ik overgestapt op de bas. Ik heb in allerlei bandjes gespeeld en speel momenteel onder meer in een jazzband, Solid Jazz Inc., met Karlijn Wolsink (zangeres van Bootleg Betty, red.). Ook heb ik bas gespeeld in een theaterstuk van Karlijn waarmee we door het hele land zijn getourd. Tijdens mijn auditie gingen we na twee nummers al over op repeteren en na acht nummers vroeg Koert of ik het weekend erop tijd had om op te treden."

Martijn: "Ik zat al bij Knuckles of Frisco en heb me later bij Koert aangesloten in de nieuwe band. Vanaf mijn elfde zit ik achter het drumstel en via verschillende orkesten, musicals en projecten ben ik bij Knuckles beland. Koert en ik waren al vrienden en ik kende vooral Peter, de gitarist van de band. Tijdens een gezamenlijk optreden als bruiloftsbandje vielen allerlei dingen samen waarop Knuckles of Frisco is ontstaan. Als gevolg van reuma moest ik een jaar voor het definitieve einde zelf al stoppen met Knuckles of Frisco. Op het moment dat Koert serieus overging op Einfach Kurt ben ik weer aangesloten. Deze band is een stuk subtieler en daardoor is het voor mij goed vol te houden."

Koert fronst zijn wenkbrauwen en denkt kort na: "Veel mensen denken inderdaad dat Einfach Kurt het logische vervolg was, maar eigenlijk bestond Einfach Kurt al eerder. Knuckles was de eerste band waar ik nummers mee maakte, het was een enorm goede leerschool. De twee bands hebben een jaar parallel gelopen. Ik had al een aantal nummers voor mezelf geschreven en naar aanleiding van een liedjescompetitie heb ik er een bandnaam aan gegeven. En ja, ik won er een opname mee met onze huidige producer Sebastiaan van Bijlevelt."

De band zingt even mee aan de keukentafel: "Hier kommt Kurt, hier kommt Kurt, ohne Helm und ohne Gurt, einfach Kurt, der nicht quengelt und nicht murrt...." Het gezang stopt en Koert vervolgt: "Daar komt de bandnaam inderdaad vandaan. 'Ohne Helm und ohne Gurt', what you see is what you get, vol in je bakkes."

De bandleden discussiëren met elkaar en Jory deelt de conclusie: "Donkere popmuziek. Of beter, pop noir, dat klinkt een stuk mooier."

Koert pakt zijn laptop: "Wacht, ik laat je iets horen!" Wat volgt zijn enkele nummers van de plaat in een vroeg demostadium en in de albumversie. Jory: "Er zit een enorm verschil tussen het oorspronkelijke idee van Koert in Garageband, de plaatopname en de uiteindelijke liveversie op het podium die varieert naar gelang hoe de avond voelt. Het kan tijdens een optreden met de nummers nog alle kanten op – wanneer valt Koert in, laat hij het publiek meezingen, hebben we zin om hard te gaan? Het gebeurt zelfs dat Koert middenin de week vraagt of we een nieuw nummer dat weekend live kunnen spelen. Wat dan volgt is veel onderling overleg via Whatsapp om alle partijen uit te wisselen."

Martijn vult aan: "We repeteren vrij weinig, maar spelen veel live. Dat live uitproberen geeft spanning en dat voelt lekkerder dan repeteren. Als je veel speelt, weet je steeds beter wat werkt en wat niet." Koert: "Het is onbedoeld een soort antireactie op Knuckles of Frisco waarmee we juist heel veel repeteerden en er weinig ruimte was voor improvisatie." Jory: "De vele optredens en een knalvolle Popronde hebben ons hoe dan ook enorm gesterkt als liveband."

Koert: "De titel van de plaat verwijst naar nachtvlinders, dat is mijn metafoor voor de donkere kantjes van mijn beleving. Kant A van het album bouwt op van dromerig en slepend naar poppy en wat heftiger nummers." Jory: "Kant A is ook typisch kant A, namelijk vrij toegankelijk." Dan lachend: "En met de hits erop!"

Koert vervolgt: "De B-kant is een stuk kalmer, met als derde nummer dat lieve duet met Tenfold en met 'Smoking' als balladachtig outro-nummer. De plaat is uiteindelijk in negen maanden opgenomen, de tijd die het vraagt om een mooi kind te baren en is zeker coherent geworden." Martijn: "Een nummer als 'Stitches' is veel heen en weer gestuurd. 'Moths' is juist heel veel in de studio gespeeld en vaak van toonsoort veranderd. Andere nummers hebben we al zoveel live gespeeld dat de opname als vanzelf staat."

Koert: "Als muziektherapeut zie je natuurlijk veel mensen met problemen. Dat vraagt om introspectie, dat ik zelf ook nadenk over de 'nachtvlinders' in mijn leven, de minder vrolijke kanten. Dat zijn wat mij betreft ook de meer interessante zijden ervan. Ik wil eerlijk zijn in mijn muziek en de teksten gaan vanzelf mee met de melancholische, obscure muziek. De muziek leidt en de teksten zijn wat abstracter: wraak, jaloezie, bindingsangst, noem het hele spectrum maar op."

"'Midnight Conversations' gaat over een middernachtelijk gesprek tussen een jongen en een meisje. Het meisje geeft aan dat de relatie niet meer voelt zoals vroeger, dat ze zich steeds losser van hem voelt komen en zich onbegrepen voelt. De jongen bevestigt dat gevoel door haar volledig niet te begrijpen. Een ander nummer, 'There Was A Fire', gaat over het afbranden van het huis van je ex en 'I Come Undone' over het aan lager wal raken. Het laatste nummer van de plaat, 'Smoking', is een murderballad van zeven minuten. Ook zo'n verhaal, maar dat mag iedereen zelf gaan beluisteren."

Koert antwoordt met overtuiging: "Ik ken Sebastiaan en ik houd van zijn aanpak. Het is superrelaxed en het past bij ons. Op de juiste momenten laat hij je je eigen ding doen en op de juiste momenten draagt hij echt bij aan het geluid en de nummers. Daarbij legt hij zijn mening niet op, maar voegt hij soms iets toe in de brede lijn. Een andere keer komt hij juist met een bepaalde bekken of een specifieke bas om precies dat geluid te bereiken waar we naar op zoek zijn. Tot slot wil hij een opname maken die klinkt zoals de muziek uiteindelijk zou klinken zonder allerlei productionele foefjes. Galloway is een absolute aanrader." Met een grijns: "Behalve als je een supergladde productie wilt hebben…"

Jory legt de gang van zaken uit: "We zijn op zoek geweest naar een goed label en Kroese Records kwam daar enorm positief uit; het is geen wurgcontract, we kunnen heel veel zaken zelf bepalen en houden alles zo behoorlijk in eigen hand. Kroese heeft liefde voor de muziek. Via Pieter Kwant, medewerker van Kroese en een vriend van ons, kwamen we terecht bij AUC Bookings waar hij ook voor werkt."

"De ambitie is om met de nieuwe plaat onder de arm op de grotere festivals en podia terecht te komen. AUC moet ons helpen om net dat ene stapje te kunnen gaan zetten. Het buitenland, ik denk dan vooral aan Duitsland en de UK, zou tof zijn maar om dat te regelen is een enorme aanslag op je tijd. Maar goed, het is wel iets dat we erg graag zouden doen."

Jory antwoordt met een grote grijns: "Je kunt ons de komende tijd op veel plekken zien spelen, zoals als support-act voor De Dijk in De Vereeniging, maar deze releaseshow op deze mooie locatie is een intieme bijzonderheid die je niet gauw weer zult meemaken."