De uitvinders van de arabicana (een samentrekking van Arabische muziek met americana) NO Blues brengen ter ere van hun tienjarig bestaan hun zesde album Oh Yeah Habibi uit. De band was al een muzikaal statement, maar geeft dat nu voor het eerst een tekstuele opvolging. NO blues kan en wil zich namelijk niet meer onttrekken aan de actualiteit, van het vluchtelingenprobleem tot aan religie. Op Oh Yeah Habibi is NO Blues meer uitgesproken dan ooit in een muzikale omhelzing van oost en west, met de prominente kwaliteitsstempel 100% pure blend arabicana.

Werd op het vorige album Kind Of NO Blues nog nadrukkelijk de samenwerking gezocht met andere muzikanten en dichters, dit keer horen alleen de vijf leden van NO Blues zelf; de Arnhemse bassist Anne-Maarten van Heuvelen, nog altijd bijgestaan door ud-speler en zanger Haytham Safia, Ad van Meurs (zang en gitaar), Soedanees Osama Eleegi (percussie) en Ankie Keultjes (zang). Het experiment met elektronica is ook (in ieder geval voorlopig) een zijspoor gezet. Terug naar de akoestische kern en dat hoor je terug op het nieuwe album.

Dit keer is er gekozen voor het instrumentale ‘Into The Caravan’ als opener, zodat je als luisteraar subtiel in de bijzondere klankenwereld van NO Blues wordt getrokken. De akoestische setting past goed bij de nummers, die dit keer een politieke lading hebben.  Zo handelt het door Van Meurs gezongen ‘Exodus’ over het zeer actuele thema vluchtelingen. Het album wordt afgesloten door ‘Gods Move’ over religie. Er zijn goed nagedacht over Oh Yeah Habibi, dat hierdoor meer uitgekristalliseerd en coherenter klinkt dan voorgaande albums.

Het is fijn om je te laten meeslepen door het unieke geluid van No Blues, de broeierige mix van Oriëntaalse roots en americana, maar daarin schuilt ook meteen het gevaar. Er zijn momenten dat de aandacht verslapt door een tekst gezongen in een vreemde taal of een klein liedje dat alleen maar meandert. Gelukkig zijn dit soort momenten tot een minimum beperkt en weet het vijftal met meer dan genoeg sterk materiaal voor de dag te komen.

Het is moeilijk aan te geven wat het hoogtepunt van de plaat is, maar titelnummer ‘Oh Yeah Habibi’ verdient wel degelijk een vermelding. Er zit een ongekende swing in dit nummer en de twee werelden komen perfect samen. Samen met de positieve boodschap die de band wil uitstralen. Niet zo raar dat NO Blues heeft gekozen om de plaat naar dit nummer te vernoemen.

Leek in 2010 tijdens het uitbrengen van het vierde album Hela Hela de magie tussen oost en west en de verschillende bandleden te zijn uitgewerkt, anno 2015 met het zesde album Oh Yeah Habibi is er sprake van nieuwe hoogtepunt in het tienjarig bestaan van NO Blues. Op deze manier moet de band de toekomst rooskleurig tegemoet zien, want met zo’n visitekaartje kan het niet anders dan dat ze het (voorzichtige) succes in het buitenland kunnen uitbouwen.