Daar stonden ze dan, de avond van 27 mei in de Doornroosje. De finalisten van Kaf en Koren. These People, Deer Jesus, The Mothmen en Ohlsen hadden zich een paar weken geleden al door de voorrondes weten te spelen en nu stonden ze op het felbegeerde podium van de Doornroosje. Dit was op zich al een prijs, maar toch moest er een winnaar uit de bus komen vanavond.

De avond begint met These People. Ze maken luisterliedjes, ondersteund door een altviool, piano, contrabas, gitaar en zelfs een kleine xylofoon. Ze beginnen rustig, met de kalme tonen van viool en contrabas en verrassen het publiek met de lichte poptonen die ze hiermee kunnen produceren. Na het eerste nummer is zowaar het publiek stil. Deze stilte houdt aan als ze het publiek weer meenemen in de dromerige sfeer van het volgende nummer. De stemmen van zanger Dirk Mesman en muzikale duizendpoot Anna Witvliet klinken erg fijn samen en nemen je mee in het verhaal.

De muziek blijft dezelfde folk achtige sfeer houden, maar deze sfeer wordt steeds aangevuld door een extra geluid bij elk nummer. Hierdoor is de muziek nooit eentonig en houden ze het publiek bij elk nummer in spanning. Het laatste nummer, Merijn, is een aangename verrassing in die sfeer. De dromerige folk wordt doorbroken doordat er een beat in het nummer zit. Een fijn begin van de avond, met een verrassend scala aan nummers en klanken.

De tweede finalist van deze avond is de band Deer Jesus. Een elektropopduo met muziek die is geïnspireerd op de synthesizermuziek van de jaren tachtig, maar met de beat van nu. Het is dansbaar en heel anders dan de muziek van These People. De heren hebben het leuk aangekleed. Ze hebben matchende overhemden aan, de zanger begint de act met een zonnebril op en er staat een schedel op het podium. Ze werken via een geluidsband, waaromheen ze zelf de beats neerzetten en extra geluid toevoegen met keyboard, gitaren en natuurlijk zang. De zanger, Geert Hagelaar, heeft een enorm bereik met zijn stem, maar zit er ook nog regelmatig naast. Hierdoor wringt het geluid af en toe en klopt het geheel dan niet. Daarnaast staat de zanger erg nonchalant op het podium, waardoor de act de connectie mist met het publiek. Het idee is desalniettemin anders dan anders en creatief. De heren moeten alleen opletten dat ze niet te losjes op het podium gaan staan, dan laten ze steken vallen, wat jammer is voor de sfeer die ze proberen te creëren.

Dan is het de beurt aan The Mothmen. Ook dit is weer een heel andere soort muziek dan de voorgaande twee acts. De band begint meteen lekker rockend. De scheurende gitaren en de stampende drum zijn vanaf het eerste moment aanwezig en worden af en toe afgewisseld met een orgel. De muziek is een fijn staaltje garage punk gecombineerd met metal tonen en een vleugje rock-‘n-roll. Het podium van Doornroosje lijkt voor de heren gemaakt. Ze nemen het volledig in gebruik met, onder andere, de dansjes die we ook uit de voorrondes kenden. Ze hebben een leuke interactie met het publiek, wat minder enthousiast lijkt dan zijzelf. Maar ze trekken zich er vrij weinig van aan en gaan gewoon door met het maken van lekkere herrie en met het plezier maken op het podium met elkaar. De act zit goed in elkaar, zang en instrumenten sluiten goed op elkaar aan en is goed te verstaan. Ze zijn na de vorige keer gegroeid en dat is fijn om te zien. Het is een band met goede muziek en leuke humor.

De laatste act van de avond is Ohlsen. Waar de band in de voorrondes nog onzeker overkwam, omdat ze problemen hadden met het geluid, kunnen ze zichzelf nu volledig uit de verf laten komen. Ze staan als een drie-eenheid op het podium en laten het publiek een perfecte zomeravond beleven. Buiten is het grijs en al afgekoeld, maar door de warme pakkende indie rock van de drie heren wordt het toch een stukje warmer in de zaal. De muziek zit goed in elkaar, al is het soms ietwat eentonig. De muziek bestaat uit zonnige rifjes en een fijne drum die niet heel erg op lijkt te vallen. Tussen de zwoele klanken door, wordt er zo af en toe rock aan de orde gebracht. Het publiek is helaas al aan de dronken kant op dit moment van de avond, waardoor ze de rustigere nummers verstoren. Toch gaat de band beter om met het publiek dan voorheen, al kan er nog steeds aan gewerkt worden, aangezien sommige stiltes tussen de liedjes door nog te lang duren. Desalniettemin produceren ze een goed geluid en brengen ze een fijne sfeer met zich mee.

De uitslag

Alle bands hebben iets bijzonders, maar er kan er natuurlijk maar één winnen. Nou ja, eigenlijk twee, want er is ook nog een publieksprijs. Nadat de jury in beraad is geweest, is het eindelijk tijd voor de uitslag. These people wint uiteindelijk de publieksprijs, wat inhoudt dat ze een gratis fotoshoot krijgen. De juryprijs gaat naar The Mothmen, wat betekent dat hij mag spelen op het Valkhoffestival tijdens de Vierdaagsefeesten, dat de band een microfoon van Stockenhof krijgt en daarnaast ook nog een fotoshoot mag houden.

De foto

De gallerij