De Arnhemse vintage rockers brengen, als tweede act op Kroese Records, eindelijk hun langverwachte tweede ep uit. The Heat viel in positieve zin op door hun muzikale volwassenheid en verpletterende live-shows. Met hun stijl van rock-’n-roll lijkt sensatie dan ook gegarandeerd, maar vertalen ze hun live-kwaliteiten naar een goede tweede plaat?
Dag des Oordeels: The Heat - Matatoro
De redactie hanteert het zwaard van Vrouwe Justitia en spreekt recht over wat rond is: de oogst van het zwarte goud. Dit keer Matatoro, de tweede ep van The Heat.
De Muziek
Plus
De plaat wisselt sfeervolle subtiliteiten af met stevige riffs. Maar mondharmonica en elektrische orgel hebben hun plaats ook zeker gevonden. Bovendien is de productie van de plaat perfect in balans, waardoor de vocalen schitteren en de leidraad vormen voor de gehele plaat. De vijf tracks op de ep vormen hetzelfde beeld als op 7”, de eerste plaat. The Heat heeft het in zich om de populairste psych-rockers van Nederland te worden en grotere ruimtes te vullen dan de lokale podia. Daarvoor staat op Matatoro wederom het juiste materiaal. Vlammend.
Bijkomstige bijzonderheid: De plaat komt uit op rood vinyl met covers die stuk voor stuk door de band zelf gedrukt zijn.
Min
Het probleem voor de jongens van The Heat is dat ze niet de enigen zijn die vuige blues maken. Onderscheiden is moeilijk en Matatoro lijdt daaronder. Spannend is deze plaat maar bij vlagen. Het ietwat duistere begin van ‘The Sign’ is één van die spaarzame oplevingen, waarbij het ineens heel interessant wordt. Verrassend, verfrissend. Daarnaast versterkt het het krachtige slotstuk van het nummer. Dit gebeurt helaas wat te weinig.
Het nummer
‘Matatoro’, de titeltrack dus, wordt een knaller live. Zo ver is duidelijk. Toch is het nummer dat de meeste aandacht op zich vestigt: ‘Snowing For Hours’. De lichtvoetige tonen waarmee de track zich aandoet, geven de veelzijdigheid van de band aan en met het orgelspel op de achtergrond waan je je even in een koninkrijk waar Jim Morrison koning is.
Het oordeel
De tweede ep van The Heat is een plaat die net zo lekker rockt als zijn voorganger. Er is wat volwassenheid bij gekomen en de swing is intact gebleven. Matatoro is een geslaagde volgende stap. Zo hebben ze wederom materiaal in handen om live weer een reeks mooie shows neer te zetten. Als er al sprake mocht zijn van een overvol genre, dan moeten The Heat maar de hoofdambassadeurs worden.
De Matatoro releaseparty is op 19 juni, Luxor Live, ga dat zien.