Jeff Mills en egocentrisme
‘Het contact met het publiek is bij mij heel dubbel. Aan de ene kant let ik sterk op het publiek, aan de andere kant probeer ik er af en toe ook juist niet op te letten. Op sommige momenten draai ik mijn beste sets als ik niet op het publiek let, maar dat is dan puur afhankelijk van hoe ik er op dat moment in zit. Een Jeff Mills bijvoorbeeld trekt zich helemaal niets aan van het publiek. Hij heeft ooit in een interview gezegd dat hij klaar is met het draaien voor de mensen. Maar het is natuurlijk wel een tweestrijd. Je wordt wel betaald voor een bepaald product. De benadering die Jeff Mills kiest leidt er wel toe dat je dan in feite niets hoeft aan te trekken van zowel negatief als positief commentaar. Je betrekt het immers alleen op jezelf. Aan de andere kant is het ook wel egocentrisch, want er komen wel mensen, die speciaal voor jou een kaartje hebben betaald, om jou te zien. Je moet er dus eigenlijk een gulden middenweg in zien te vinden.’
Wel of geen bewuste interactie met het publiek: de dansende massa in de uitverkochte Rode Zaal van Doornroosje reageert intens op de kicks en de hooks van De Sluwe Vos. Hij weet regelmatig de spanning erin te houden. Het publiek lijkt dan collectief de adem in te houden bij het wachten op de ontlading die de repetitieve ‘distorted’ kicks veroorzaken. Alsof de kippen in het hoenderhok opzettelijk hun deurtje op een kier hebben staan, om zich vervolgens te laten verscheuren door De Sluwe Vos.