Dag des Oordeels: Tickets Go Past

Matthijs Quaijtaal ,

De redactie hanteert het zwaard van Vrouwe Justitia en spreekt recht over wat rond is: de oogst van de glimmende schijfjes. Deze keer de derde gelijknamige studioplaat van Tickets Go Past.

Het titelloze album verscheen half januari, en is alweer hun derde langspeler. Tickets Go Past heeft net als de twee voorgangers twaalf tracks. De band van Phil Mills en Joost Brouwer heeft lang gewerkt om het album af te krijgen (drie jaar), en naar eigen zeggen is het ‘het beste wat we ooit hebben gedaan’. In vergelijking met het vorige album Mainstream heeft de band voor een ietwat minder stevige sound gekozen, en juist een wat meer ‘trippy’ ervaring.

‘The Curtis Vogue’ en ‘A Patch Of Grass’ zetten een vrij duistere sfeer neer, met melodramatische zang die ergens wat wegheeft van Morrissey in zijn duisterste momenten. Die sfeer zet ook door in de rest van het album, maar toch zijn er ook wat lichtpuntjes te vinden in de nummers. Het zeven minuten durende ‘One Third Bit’ voelt in het begin nog wat aan als een ietwat gewone overpeinzing van de dag, maar zoals de titel al aankondigt gaat op twee derde het volume open en barst de track echt los.
 

De band beschrijft het album als een audiotrip, en dat is een accurate beschrijving. De nummers kabbelen rustig door in elkaar, wat een fijne luisterervaring oplevert. Dat betekent gelukkig niet dat er geen nummers zijn die totaal niet opvallen. ‘Snow (Shed My Skin)’ is zo’n nummer wat erg fijn opvalt in het geheel. Niet omdat het ineens knalt, maar juist omdat het een fijn bescheiden nummer is. Het ietwat duistere ‘No Film To Fill The Frame’ maakt direct weer een einde aan dat bescheiden: de vele lagen in de muziek en zware tekst brengen weer het duistere gevoel van het album terug.
 
Tickets Go Past heeft een heel fijn album gemaakt om naar te luisteren. Het heeft echter wel wat tijd nodig om de nummers echt te laten spreken; de opbouw van de nummers en de dynamiek is vaak wat hetzelfde, en dat maakt het lastig om de aandacht er écht bij te houden. Het is misschien dan ook maar het beste om de aandacht er niet bij te willen houden, maar juist in de trip meegenomen te worden: dat is de ware kracht van het album. Het laatste echte hoogtepunt komt bij ‘Departure Times’. Met een heel gelikte akkoordenprogressie en fijne tekst weet de band nog één keer de aandacht te grijpen. Zeker de moeite waard om te beluisteren.

Tickets Go Past speelt donderdag 12 maart in Luxor Live.