Een gevoel van saamhorigheid

De camping op Huntenpop

Gino van Zolingen ,

De camping op Huntenpop schijnt legendarisch te zijn. 800 tot 1000 gasten werden er dit jaar verwacht. 3voor12 Gelderland nam de proef op de som en verplaatste zich in de nacht met een tentje, luchtbed en slaapzak van het festivalterrein richting de Huntenpopcamping.

Wij gaan af op het geluid. In de verte horen wij fijne akoestische muzikale klanken en gejoel van een menigte. Daar moet het feestje zijn. Bij aankomst op het terrein ontvangen vrijwilligers Tonnie Feukkink en Henri Christant ons zeer vriendelijk. Een plek dichtbij het inmiddels hoog oplaaiend kampvuur wordt ons toegewezen. Grappig bedoeld gaan we vanuit, maar we glimlachen vriendelijk en plaatsen ons tentje toch maar iets verder weg.

Het valt niet mee om in het donker een tent op te zetten. Meelijwekkend kijken passanten naar het klungelig gepomp op het voetpompje dat meer lijkt te zuigen dan te blazen. Maar daar komt, zoals gehoopt, het gevoel van saamhorigheid waar wij al veel over hebben gehoord. Mijn luchtbedje wordt door een Duitser gekatheteriseerd aan een elektrische variant en twee dames die speciaal voor Within Temptation uit Schiedam zijn gekomen, trekken onze rupstent op tot een bewoonbare proportie. We kunnen ons eindelijk storten in het feestgedruis!

Rond het kampvuur klinkt fijne Southern blues en akoestische rock van The SPaX. Deze drie heren uit Silvolde en omgeving maken het kampvuursfeertje compleet. The SPaX wordt afgewisseld door muziek die uit de PA-installatie schalt van de tot feestbus omgebouwde tourbus Freeze Forze van een Fries gezelschap. Deze dubbeldekstourbus is inmiddels een begrip geworden op de Huntenpopcamping.

Er wordt fijn gekeuveld bij het vuur en alles loopt door elkaar heen. Amerikanen, Duitsers, Alphenaren, Amsterdammers, Friezen en veel mensen uit de regio. Eén Duitser valt op, omdat hij zwalkend, maar niet hinderlijk, ‘Stockbesoffen’ tegen iedereen aanloopt. Iedereen houdt vanuit een ooghoek in de gaten dat hij niet dwars door het vuur loopt en we niet opeens ons eigen Burning Man Festival hebben in Ulft.  Mocht dat toch gebeuren, dan is er in ieder geval een brandweerman in functie (en in uniform) aanwezig onder het feestgedruis. 

Vrijwilliger Tonnie Feukking, die in zijn ‘normale’ leven zijn eigen schildersbedrijf heeft in Ulft, weet mij te vertellen dat de vorige jaren veel leuke bands spontaan op de camping zijn gaan spelen zoals Kensington en de folkband Scrum. Tonnie: “De leden van Kensington zochten nog een slaapplek. Die vonden ze hier op de camping. Leuk natuurlijk voor de campinggasten. Het werd een feest.” Het feest gaat tot in de ochtend door. Tonnie: “Wij hebben de afspraak met de muziekjongens dat in de nacht elk uur het geluidsniveau iets zachter gaat. Zo blijft het ook prettig voor mensen die het voor gezien houden en hun nest gaan opzoeken.”

“Je ontmoet hier ook interessante personen. Zoals Anja bijvoorbeeld die naast je staat. Zij heeft zojuist 2.700 km gefietst!” vervolgt Tonnie. Wij wenden ons richting Anja. Ze komt uit Didam en heeft net een ‘stukje’ gefietst. Anja: “Ik heb de zogenaamde Oude Wegen-route gefietst naar Santiago de Compostela. Een route van 2.700 km.”

Wat brengt haar naar Huntenpop? Anja: “Ik was niet eens van plan om te komen, totdat ik zag dat er een band speelde met muziek van Guns N’ Roses. Dat vind ik fijne muziek. Ik vind de zanger van de coverband nog veel beter dan Axel Rose.”

Rond een uur of zes zoeken we dan toch maar ons tentje op. Nadat we ons los hebben gewurmd van een paar Amsterdammers die hun bachelorfeestje aan het vieren zijn, merken we dat wij nog trek hebben. Gelukkig is het winkeltje op de camping 24/7 open. Bennie van Zadel bemant samen met zijn dochter de winkel tot in de vroege ochtend. Vriendelijk helpen zij ons aan een warm saucijzenbroodje en twee glazen droge witte wijn. Een slaapmutsje, want over een paar uur is er weer een nieuwe Huntenpopdag!