The Best of The Notwist

Duitse Indie-electrorockers op reis langs hun beste tracks

Maarten Scherrenburg ,

The Notwist was voor het eerst sinds het daverende optreden op het Best Kept Secret Festival van vorig jaar weer in het land. Toen werden zij door 3voor12 uitgeroepen tot een van de best kept secrets van het festival. Voor hun lentetour door Europa hebben ze Aloa Input meegenomen. Deze band zit bij het Berlijnse label Morr Music, dat ook een aantal platen van The Notwist heeft uitbracht.

Het concert

The Notwist en Aloa Input, Doornroosje, 12 april 2015

De Muziek

The Notwist kent een jarenlange traditie van melancholie gecombineerd met Duitse elektronica. De broers Markus en Micha Acher vormen samen met Martin Gretschman het driekoppige brein achter de band waarmee ze sinds 1990 – soms met tussenpozen van zes jaar – platen maken. Het in 2002 uitgebrachte Neon Golden wordt door de meesten gezien als hun meesterwerk.

Aloa Input brengt een half uur durende set met pop, elektronica, en een warm stemgeluid. Daarmee sluiten ze zeker qua sound goed aan bij de hoofdact van de avond. Aan het eind van het optreden geeft de band het publiek de keuze tussen een ‘jumpy’ of een donker nummer. De Doornroosjebezoekers van deze avond kiezen voor een donkere...

Daarmee is de avond goed ingeleid voor The Notwist, dat van plan is om de bezoekers te trakteren op een afwisselende set van nummers van de laatste drie reguliere platen Close To The Glass (2014), The Devil, You And Me (2008) en Neon Golden (2002).

Plus

The Notwist start nog wat ingetogen met het melancholische ‘Good Lies’ maar gaat daarna direct een versnellinkje hoger met het duizelingwekkende ‘Close To The Glass’, het opzwepende ‘Kong’ en het poppy ‘Boneless’. Met een afwisseling tussen sfeervolle nummers en met door elektronica doordrenkte repetitieve trips vullen de zes heren bijna twee uur. Nummers zoals de uitgesponnen versie van ‘Into Another Tune’ brengen het publiek zonder drugs in hogere sferen.

Jammer genoeg is sample-specialist Martin Gretschman niet met de Acher-broers meegekomen, maar dat wordt ruim gecompenseerd door onder meer geweldig drumwerk van Andi Haberl. Alle bandleden staan gedurende het hele concert super gedreven te spelen op alles wat maar geluid maakt. Van sample-apparaten en platenspelers tot ‘kerstbellen’ en klankschalen. De kakofonie aan geluiden wordt benadrukt door een levendige lichtshow. De gedrevenheid uit zich bovendien in twee toegiften (waar maak je dat nog mee?).

Het Oordeel

Wie voor verrassingen naar Doornroosje is gekomen, krijgt niet waar hij of zij op hoopt. Deels is het optreden een herhaling van zetten. The Notwist speelt bijna dezelfde set als op het Best Kept Secret Festival 2014. Ook speelt de band geen nieuwe nummers, maar wel het oude ‘My Faults’ uit 1995, en dat op een Dinosaur Jr.-tempo.

Frontman Markus Acher is een man van zeer weinig woorden, maar heel veel muziek. Hij krijgt er nog wel een bescheiden ‘sorry’ uit als hij in de laatste toegift een verkeerd akkoord pakt en gewoon opnieuw begint met ‘Gone Gone Gone’.