Van een band als het Griekse Acid Baby Jesus valt nog veel te leren. Niet alleen hoe je er fysiek uit kan zien alsof je rechtstreeks uit de jaren zeventig bent weggelopen, maar ook wat wel en niet kan in het leven. Wel: onder meer christelijk geweld, schaamhaar en pasgeboren gazelles. Niet: aubergines en heroïne. Al peukies bietsend vertellen psychrockers Noda (zanger), Dale (gitarist), Marko (drums) en Tili (bassist en snorremans) meer over hoe zij de wereld zien.
Marko wordt direct verkozen tot tekenaar. Driftig neemt hij de voorgelegde stiften ter hand.
N: “Tegen al het mogelijke haar! Borsthaar is echter het allerbelangrijkst, dat moet omarmd worden.”
M (al tekenend): “Dat laatste is het enige dat mannen van vrouwen onderscheidt.”
D: “Een doorlopende wenkbrauw is ook fantastisch.”
Inmiddels is het kunstwerk van Marko af. Het is naar eigen zeggen een perfecte combinatie geworden van een oude scheet en een lsd-trip: “Deze man is pissig en duwt een leeuwachtig figuur naar buiten. Hij beweegt zichzelf door de ruimte met behulp van zijn kontlucht.” De overige bandleden lachen schaapachtig.
D: “Keith Richards en Billy Holiday.”
N: “Ik ga ook voor Keith.”
T: “Nico.”
N: “Wij staan overigens niet voor heroïne, mensen mogen wel water drinken.”
T: “Baby’s zijn geweldig, overleden exemplaren dan hè.”
D: “Pasgeboren kinderen handelen heel instinctief en zijn superschattig. Ik geniet van het fenomeen baby’s. Schrijf maar op dat Marko dit heeft gezegd, dan krijg ik geen problemen met vrouwen die iets van me willen.”
T: “Jonge dieren zijn ook top.”
D: “Een luiaardjong is mijn favoriet.”
N: “Gazelles krijgen ook mooie kroost. Een half uur na de geboorte raken de kleintjes verveeld en gaan ze aan de wandel. Mensenbaby’s doen er veel te lang over om te leren lopen. Ze zijn compleet nutteloos.”