De bands waar Alan in speelde waren veelal coverbands die obscure muziek aan het Arnhemse publiek lieten horen. In 1964 begon hij zijn drumcarrière bij The Moans, samen met de enige echte Herman Brood. Alan boekt successen met Long Tall Ernie and the Shakers, een band die begon als als een uit de hand gelopen grap. Later speel Alan onder andere bij de Roosters en Hank the Knife and the Jets.
Drumveteraan Alan MacFarlane geëerd in volle grote zaal van Luxor Live
Hank the Knife and the Jets, Silver Cadillacs, Moan en The Moans Tribute Band vullen het programma
Op een zondagmiddag staat de grote zaal van Luxor Live vol met vrienden, familie en fans van Alan MacFarlane. De drummer van meer dan dertig bands is al een halve eeuw bezig op het drumstel. In Luxor trakteert hij ons op een reis door de tijd.
De middag in Luxor Live begint met de nieuwste band, The Silver Cadillacs, waarvan Alfons Haket de zanger is. Alfons wordt door Alan "Mister Strotte Enomrico" genoemd en dat is passend want Alfons is bijzonder goed bij stem. Vooral de uitvoering van My Generation springt er enorm uit. Alan leidt elk nummer in met een korte verhaaltje over de muziek en de bijbehorende artiest. Hij stoeit een beetje met de setlist, want die kan hij in het donker niet goed lezen. Hij komt relatief laat op het idee om zijn eeuwige zonnebril af te zetten.
Vervolgens is het de beurt aan de The Moans Tribute Band, met op gitaar onder andere Twan Stoffels van The Alaskans. Op zang een vooralsnog onbekende Tim Kemphuis, die indruk maakt. Hij wordt afgewisseld door twee andere zangers. De band bestaat uit jonge en oude muzikanten, en net als bij alle bandjes vanmiddag drumt Alan de boel bij elkaar.
Tijd voor een presentje voor Alan. Een man vertelt de historie achter de naam MacFarlane. Kennelijk een beruchte schotse clan van moordenaars en verkrachters. De man wordt door het publiek aangespoord haast te maken. Klaarblijkelijk is de monoloog te lang en niet interessant genoeg.
De band Moan maakt zijn opwachting. Het geluid staat hierbij niet heel fijn afgesteld. Er is te veel galm op zang en de gitaren zijn niet goed hoorbaar. Toch houdt het publiek de aandacht bij het optreden. Er wordt in de zaal veel bier gedronken op deze zondagmiddag en er wordt hier en daar een danspasje gemaakt.
Hank the Knife and the Jets sluiten de middag af. De formatie is identiek aan the Silver Cadillacs. Henk 'the Knife' Bruysten speelt riffjes en solo's op zijn onafscheidelijke rode gitaar en Alfons zingt. Op de bas speelt Fred van Geffen en Alan Macfarlane drumt. Het is een feestelijke afsluiter van deze eervolle tribute aan een lange carrière van een professionele drummer.