Op het bankje voor het Pakhuis aan de Trans in Arnhem sprak ik met een meisje uit Duitsland. We hadden het erover dat we in Arnhem de laatste tijd het gevoel hebben dat we cultureel lekker bezig zijn. Het Pakhuis, Roofgarden, Hoogte80, Luxor Live, het gaat de goede kant op. We kwamen tot de slogan: “Arnhem: Amsterdam van het oosten, Berlijn van het westen”. Dat was natuurlijk een grapje, want Arnhem is in feite een groot dorp met een kunstacademie en ik was zelf nog nooit in Berlijn geweest. Ik had geen recht van spreken. Maar een aantal weken daarna is het er toch nog van gekomen.

Een reisje naar Berlijn. Wat een vette stad. Wij dachten in Arnhem even dat wij aan muziek deden met een strakke programmering in de Kroeg, de Brigant, Luxor Live, etc., maar in Berlijn spelen er elke avond hele bandjes op de Warschauerstrasse. Straatmuzikanten in Berlijn verkopen hun eigen albums op straat. Wij dachten in Arnhem dat wij aan techno doen met studio Sonsbeek. Maar in Berlijn staat Berghain, een gigantische nachtclub die van vrijdagavond tot maandagmiddag geopend is. Zondagochtend, om 8 uur, stond daar nog een straatlengte mensen te wachten voor de deur om de rest van het weekend te dansen op in essentie steeds hetzelfde ritme. Allemaal de neuzen in de richting van de dj die druk aan knopjes stond te draaien. Wij dachten dat we met Roofgarden toch een paar weken per jaar een leuke ontmoetingsplek hadden gecreëerd om gezellig wat te drinken. Maar zulke plekken heten in Duitsland Biergärtens en daar heb je er in Berlijn veel van. In Berlijn wonen meer dan twintig keer zoveel mensen. Totaal niet te vergelijken dus. Maar er gebeuren hier in het klein, op onze schaal, toch dezelfde dingen. Maar wel met één opvallend verschil.

Berlijn is aan het puberen. Er wordt overal wanhopig gefeest en gedronken. Het was zo erg dat ik in Berlijn geen zin meer had in bier. De drankzucht wekte aversie op. Jongeren drinken halve liters op straat alsof ze haast hebben. Er is een hele schaduweconomie van vrouwtjes met winkelwagentjes die lege bierflesjes uit prullenbakken vissen voor statiegeld. In Arnhem zie ik de laatste tijd ook weer mensen vissen, maar dan met een hengel. In willekeurige slootjes in Arnhem, alsof we hier al met pensioen zijn. Doet me denken aan Alan McFarlane, die op 5 oktober in Luxor viert dat hij al vijftig jaar drummer is. De beste man heeft in 33 bands gespeeld. Ondertussen worden er ook mensen volwassen. Typhoon had vroeger wat weg van een boze Steve Urkel, maar levert nu een prachtig en volwassen album af (Lobi Da Basi), waarmee hij op 11 september terecht de 3voor12 Award heeft gewonnen. De prachtige On Eva bracht haar ep Niet Janken uit in Amsterdam. In Arnhem bracht Julian Hertz zijn eerste ep (Passing Time) uit. Op 4 oktober komt de lp van onze Hippy Tree Friends Collective uit in Willemeen. Allemaal goede redenen om toch hier te blijven. Wij zijn hier niet wanhopig. We hebben geen haast. Wij komen er wel. Het gaat de goede kant op.