Bij het binnenstappen van de grote zaal van Willemeen komt je gelijk een grote bak herrie tegemoet. De Brabantse formatie Running Out warmt de zaal vast op met hun lompe hardcore. De indruk die de heren achterlaten is niet spectaculair maar wel degelijk. Alhoewel het publiek nog een beetje de kat uit de boom kijkt is het toch een prima begin van de avond.

Landmine Heart kan onverwachts niet komen spelen. De gitarist is vader geworden. Gelukkig heeft New Morality een verrassingsact weten te strikken: Strike First. Zo wordt het echt een ouderwets avondje hardcore. Alsof de tijd stil gestaan heeft. En ondanks het feit dat de band al in 2011 gestopt is en vandaag met een invalgitarist (van Bad Attitude) speelt, weten de muzikanten de zaal gek te maken. Het optreden is weliswaar niet foutloos maar dat wordt meer dan goed gemaakt door de enorme drive die deze band nog steeds heeft. Misschien is Strike First wel de beste hardcoreband die Arnhem ooit voort heeft gebracht. 

En dan is het tijd voor waar we de hele avond op hebben gewacht: New Morality. Het publiek heeft het goed begrepen. Als een band voor het laatst speelt dan ga je nog een keer volkomen uit je dak. Bloedneuzen en blauwe plekken neem je dan maar voor lief. Je bent hardcore fan of niet. En met een moshpit betuig je je respect aan de band. Een band die nog een keer alles geeft. Jonne schreeuwt voor de laatste keer de longen uit zijn almachtige lijf. Wát een energie heeft hij nog. Maar aan al het moois komt vanavond een eind. Na een intense set valt het doek.