Na een (h)eerlijke couscousmaaltijd, gekookt door de medewerkers van De Onderbroek, trapt de Nijmeegse band The Assange om zeven uur af in De Bijstand. De band van de Nijmeegse gitarist Jasper Konijnenbelt zet, ondanks het vroege uur en het handjevol publiek, een prima 'high energy' show neer. The Assange speelt geen standaard punkrock, maar combineert eigenzinnige drumritmes met degelijk gitaarspel en krachtige, soms gerapte (pop)punk vocalen. Het doet af en toe denken aan een opgefokt Urban Dance Squad in een vuige punkrockjas. De energieke performance van de band, die nog beter tot z’n recht zou komen op een groot podium, is een uitstekende opener van het festival.

In De Onderbroek is het rustig bij het tweede optreden van de avond. Een man of dertig kijkt enigszins afwachtend naar de uitspattingen van de frontman van Black Water Sharks. De songs van de band passen binnen het standaard punkrockgenre, maar zijn niet heel erg verrassend. Het spel van Black Water Sharks klinkt wat vermoeid en komt langzaam op gang. Daarentegen maakt de ADHD-performance van de zanger veel goed, maar je kunt het ook overdrijven.

Het meeste publiek lijkt te hebben gewacht op het optreden van de (grotendeels) Nijmeegse formatie Antillectual. De zaal van De Onderbroek zit bomvol als de mannen van de internationaal gelouterde punkrockband klaarstaan om te beginnen. Het trio steekt, niet geheel onverwacht, met kop en schouders boven het maaiveld uit van de festivalbands bij Heel Nijmegen Plat. Geroutineerd door jarenlang internationaal toeren, zeer publieksgericht en met een drive waar je U tegen zegt, zorgt Antillectual voor een waar festivalgevoel. Er vormt zich zelfs een (kleine) moshpit voor het kleine podium van De Onderbroek. Vuisten gaan de lucht in en de fans schreeuwen mee. Heel Nijmegen gaat plat in De Onderbroek. De avond is nu echt begonnen.

De Groningse band Fifty Eggs houdt in De Bijstand de feeststemming erin met hun rammelende mix van hillbilly, blues, rock-‘n’roll en punk. Muzikaal heeft de band weinig diepgang en zijn ze allesbehalve vernieuwend, maar dat doet er in dit geval ook niet toe. Totale gekte is het summum. Het repertoire van Fifty Eggs bestaat overwegend uit rammelende polka’s in een up tempo tweekwartsmaat, die zorgen voor een hoog feestgehalte. De 'over the top' vocalen, mondharmonica en performance van de bebaarde zanger doen sterk denken aan de megageflipte Legendary Stardust Cowboy en in de verte aan Screaming Jay Hawkins. Leuke band om naar te kijken… voor een half uurtje.