Jarig Music Meeting geeft een knalfeest

Originele cadeaus op 30e verjaardag

Harold Broedelet ,

Music Meeting wordt dit jaar voor de 30e keer gehouden en dat zullen we weten. Hét festival voor wereldmuziek pakt ter ere van haar zesde lustrum flink uit. Ook dit jaar is de organisatie erin geslaagd om vanuit alle windstreken allerlei onbekende muziek naar Nijmegen te halen. Traditional music uit Niger, hedendaagse impro-jazzrock van eigen bodem en Braziliaanse gypsy-muziek waren te bewonderen op het zonovergoten Park Brakkenstein. Een verslag van Dag 1

Mezzo
Enigszins verscholen in het park is dit podium de plaats voor kleine, intieme optredens en interviews. De sfeer is relaxed, de meeste houten klapstoeltjes zijn bezet. Renata Rosa en haar driemansband worden als eerste gepresenteerd. De Braziliaanse ging op zoek naar traditionele geluiden uit het Braziliaanse oerwoud en heeft die ook gevonden. Ze begint met een gypsy-song die doet denken aan cajunmuziek. Haar introductie-optreden wordt verrassend afgesloten met een Arabisch klinkend folklied.

Daarna is het de beurt aan Mamar Kassey uit Niger. Het bonte gezelschap rondom zanger-fluitist Yacouba Moumouni speelt opzwepende traditionele muziek. Boubacar Souleyman begint steeds feller te trommelen op zijn halve kalebas. De andere instrumenten maken ook nieuwsgierig. Zo speelt Seyni Hadilou op de molo, een 3-snarige ‘gitaar’ en Ousmane Abdou op de kalangou, een percussie-instrument dat lijkt op een conga. Zelf speelt Yacouba op de n’joni, een instrument dat nog het meest op een luit lijkt, maar waarvan de snaren boven elkaar zijn gespannen. Dat belooft heel wat voor hun optreden later die dag in de Apollo.

Apollo
Als Raul Midón het podium op wordt begeleid, barst een regenbui los. Listen to the rain, speelt hij later heel toepasselijk. De blind geboren zanger-instrumentalist begint meteen met zijn mond een trompet na te spelen. Onnavolgbaar. Het liefst doet hij meerdere dingen tegelijk: met zijn ene hand percussie spelen, terwijl de andere razendsnel heen en weer gaat tussen de snaren van zijn akoestische gitaar en een ander percussie-instrument. Het grote podium lijkt groot voor zijn eenmansoptreden, maar Raul vult het moeiteloos. Niet alleen door zijn muzikale vaardigheden, maar ook door zijn humor. Een lang uitgesponnen intro van slechts drie akkoorden dreigt te gaan vervelen. “Als ik dit maar lang genoeg blijf oefenen, krijg ik het vanavond wel onder de knie”.

Met de tropische temperatuur is het niet bepaald een lolletje in deze podiumtent. Hier helpt dus maar één ding: bewegen. En dat gebeurt als de Mamar Kassey electric band het podium betreedt. The kaftan army zweept de menigte op met hun hoge energie. De enigszins Westers georiënteerde traditionals laten de voeten van de vloer gaan. Er ontstaat een heuse pit voor het podium waar heftig gedanst wordt. Yacouba doet verwoede pogingen contact met het publiek te maken, maar de taalbarrière staat in de weg. Maar als hij de toeschouwers met handgebaren oproept om mee te klappen, wordt er ook massaal meegeklapt. “Encore?”, vraagt hij. Ja, natuurlijk!

Een vreemde eend in de bijt is Fred Frith’s Gravity. Het naar de gelouterde componist en multi-instrumentalist genoemde gezelschap speelt spannende composities. Niet te vangen. Van jazz-rock schakelt het ensemble moeiteloos over naar gypsy en zelfs naar variété-muziek. Je weet niet wanneer het lied ophoudt en wanneer het nieuwe begint. Het hoogtepunt is als de accordeoniste, die aanvankelijk ingetogen zit te spelen, maar tijdens het toegift helemaal uit haar dak gaat. De set wordt rustig afgebouwd, totdat het kabbelende water klinkt.

Intro
Lokaal talent heeft traditioneel op Music Meeting altijd de ruimte om haar kunsten te vertonen. De ‘opleidingsband’ The Bacon Strips speelt verrassend het klassieke jazznummer Take 5 van Dave Brubeck Quartet. De jeugdige muzikanten waren toen nog niet eens geboren, maar ze beheersen het repertoire en hun instrumenten uitstekend. Tot slot speelt de workshopband From Scratch. Het is verbluffend hoe de jonge band o.l.v. Aram Scholten in slechts zeven workshops hun kleine verzameling nummers heeft gecomponeerd.