Dehaze mag aftrappen. Hoewel de heren goed hun best doen en de zanger een prettig stemgeluid heeft, is het toch vooral standaardrock. Het soort toegankelijke post-grunge die ergens doet denken aan een band als 3 Doors Down. Origineel is het niet. Wel komt de band beter uit de verf wanneer hij gas terugneemt. Voorlopig moet nog gewerkt worden aan een meer eigen geluid. Ook mag er meer aandacht zijn voor de podiumpresentatie. Bandleden staan te spelen in korte broek. Het oogt heel relaxed, maar deze outfit is wellicht beter geschikt voor de buurtbarbecue.
Finale Kaf en Koren
Witte rook voor de Smoking Chimneys
Voor de laatste keer in het oude Doornroosje vond op 12 juni de finale plaats van Kaf en Koren, de jaarlijkse competitie voor studentenbands die eerder werd gewonnen door onder andere Rectum Raiders en Yesterday’s Men. Van de negen bands die in de drie voorrondes hun opwachting maakten, hebben er vier een finaleplaats bemachtigd: Dehaze, Smoking Chimneys, Don’t Forget the Joker en Desolate Fields. De winnaar wacht onder andere een optreden op het Valkhoffestival, een fotoshoot door Tijs van Leur en bandcoaching door Martijn Crama. Daarnaast is er als publieksprijs een microfoon te winnen. In Doornroosje was het aardig vol, hoewel het grootste gedeelte van het publiek lijkt te bestaan uit familie en vrienden van de deelnemende bands. De Smoking Chimneys bleken een buslading supporters te hebben meegebracht.
De Smoking Chimneys laten meteen zien hoe je een podiumpresentatie neerzet. Deze jonge gasten zijn allemaal uitermate stijlvol gekleed, met giletje of colbert. De zanger draagt een zonnebril; niet echt nodig in het donkere Doornroosje, maar cool is het zeker. De Smoking Chimneys maken een soort indierock waarbij niet te zeggen is waar het precies op lijkt. Het eerste nummer doet denken aan de new wave van de vroege jaren tachtig, maar later horen we ook bands als Franz Ferdinand, White Stripes, Arctic Monkeys en zelfs De Staat terug. De heren spelen gedreven en de zanger blijkt een echte blikvanger, die al bij het tweede nummer op de rug van iemand uit het publiek een rondje maakt door de zaal. Technisch is het niet perfect, maar het enthousiasme is aanstekelijk en de liedjes klinken verdomd lekker. Wanneer de zanger voor de zoveelste keer theatraal door de knieën gaat is het publiek helemaal om.
Dan is het de beurt aan Don’t Forget the Joker, een veelbelovend bluesrocktrio met Duitse roots. Opvallend is hoe goed de band, met daarin twee broers op bas en gitaar, op elkaar is ingespeeld. Het is zonder twijfel de meest strak spelende band van de avond. Ook deze band zal geen originaliteitsprijs winnen, maar de performance staat als een huis en ook het songmateriaal is zeer behoorlijk en toegankelijk. De sound doet denken aan Wolfmother, de Black Keys en het oudere werk van Kings of Leon. Don’t Forget the Joker windt het publiek om de vingers en is wellicht een potentiële winnaar.
De blackmetalband Desolate Fields sluit de avond af. Dit is hele andere koek dan de voorgaande drie bands. Het gitaargeweld en de diepe grunts vliegen je om de oren. Technisch is het dik in orde, maar er zijn weinig metalheads in het publiek. Voor het podium zijn weliswaar enkele enthousiaste headbangers te ontwaren, maar het merendeel van de aanwezigen kan niet veel met deze muziek en kijkt passief toe. Het grootste manco van Desolate Fields is dat ze de metalclichés niet weten te ontstijgen. Het voegt weinig toe aan het genre, hoewel het bij vlagen zeker vermakelijk is - vooral wanneer de zanger tijdens een lang instrumentaal nummer de zaal inloopt en eigenhandig een kleine moshpit ontketent. Daarentegen zijn de nummers soms behoorlijk lang, waardoor de aandacht verslapt.
Dan gaat de jury (met daarin onder andere Timo Pisart van 3voor12) in beraad en worden de stembriefjes voor de publieksprijs geteld. Tegen het einde van de avond komt het juryrapport. Gezien de grote aanhang van de Smoking Chimneys is het geen verrassing dat zij naar huis gaan met de publieksprijs. Maar wie wint Kaf en Koren 2014? Gaat de jury voor de jonge honden van de Smoking Chimneys, of toch voor de geoliede machine van Don’t Forget the Joker? Zodra de Arctic Monkeys als referentie worden aangehaald, is het duidelijk: de zegetocht van de Smoking Chimneys is compleet en de bandleden en hun aanhang gaan compleet uit hun dak. We zien ze volgende maand graag terug op het Valkhoffestival en wie weet op vele andere podia de komende tijd.