De Staat, Down The Rabbit Hole, Hotot, vrijdag 27 juni 2014
Toen De Staat vanmiddag de poorten van Down The Rabbit Hole opende - fanfare erbij, mooi in het pak - opende Onze Lieve Heer de hemelpoort. De tamboerijn schijnt gesneuveld te zijn. Maar De Staat laat zich niet kennen. Ze voelen zich een soort veredelde gastheren. Toen Little Dragon zijn vlucht miste, nam de band zijn verantwoordelijkheid. De mooie tweede spot werd afgestaan, het hoofdpodium wordt geopend door een homecoming show. 'Het is hier Nijmegen, vergeet dat niet. Omstreken, ook goed.'
HET CONCERT:
DE ACT:
Ten tijde van debuutalbum Wait For Evolution was De Staat met voorsprong de meest frisse band van Nederland. Begonnen rond Nijmegenaar Torre Florim, uitgegroeid tot een volwaardige band. Ja, er werd geleend van bands als Queens Of The Stone Age, maar De Staat creëerde ook echt een eigen sound, stoer zonder pretenties. En - dat zie je minder vaak dan je zou willen - een oprechte poging om iets zinnigs over de wereld te zeggen, met nummers over bankiers en andere kwakzalvers en alchemisten. Drie albums later is het nieuwe er wel vanaf, maar De Staat is nog altijd een zeer gewaardeerde band die zijn eigen plan volgt.
HET NUMMER:
Opvallend hoe De Staat in het eerste half uur al zijn 'hits' al wegspeelt: 'Sweatshop', 'Devil's Blood' en 'Wait For Evolution' zorgen dat de band rap op stoom is. Maar het hoogtepunt in de set is 'Make Way For The Passenger', een nummer dat de kern van de band goed weergeeft. Het is lompig, maar tegelijk heeft het een onmiskenbare swing. Het is hard en macho, maar toch ook wel weer ontwapenend en sympathiek.
HET MOMENT:
Ah, daar is de fanfare weer, zo te zien even langs huis geweest voor een een vers kostuum en een droge trom. Of het zijn goede pakken, bestand tegen Hollands weer. Ze zetten 'Input Source Select' kracht bij, een nummer van de laatste plaat, dat al erg ritmisch van aard is. Zeker sinds die laatste plaat zet De Staat daar toch al meer en meer op in, zo blijkt ook uit slotnummer 'Witch Doctor', een gierende stamper die eigenlijk maar uit een (1!) akkoord bestaat. Dit is zeker niet hun beste song, maar met dit past het er prima tussen.
OOK OPMERKELIJK:
De Staat covert een kutnummer. Althans, volgens Torre Florim zelf. Het gaat om 'Talk Dirty' van Jason Derulo, een r&b zanger van het slickste soort. 'Een kutnummer, maar niet als wij het spelen, zo arrogant ben ik dan ook wel weer.' Eerlijk gezegd blijft toch een beetje een raadsel waarom ze nou juist dit nummer gekozen hebben. Tot Rocco (kort door de bocht 'de koebelmeester' van de band, al is hij natuurlijk veel meer) de verse van 2 Chainz voor zijn rekening neemt. Eerder, tijdens het dansbare 'Sweatshop', doet hij zijn vocals ook al als een door cough syrup bedwelmde straatrapper uit Atlanta.
HET PUBLIEK:
Had De Staat kunnen weigeren? Hadden ze kunnen zeggen: wij willen niet openen, de tweede spot is veel beter voor ons? Niet echt natuurlijk. Met maar drie acts op het hoofdpodium zou het wegvallen van Little Dragon voor een dramatische openingsdag gezorgd hebben. Voor De Staat betekent het wel dat het een onopgewarmd publiek voor zich heeft. Gelukje: de eerste noten hebben nog niet geklonken, of de regen barst weer los. Iedereen die eerst rustig het Vuige Veld wilde verkennen of rustig zijn hopje wilde hippen, trekt meteen de tent in.
HET OORDEEL:
Ten tijde van hun tweede album Machinery was het nog wel eens wisselvallig wat De Staat liet zien. Nu zijn ze daadwerkelijk een soort machine geworden, altijd goed. Nee, dit is bepaald niet hun beste optreden ooit, echt bezweren kun je niet als opener. En toch kunnen we Down The Rabbit Hole bij deze officieel voor geopend verklaren. Met Torre Florim als burgemeester om het lintje door te knippen.
©
Hans van Wijk
De Staat - Down the Rabbit Hole 2014
©
Hans van Wijk
De Staat - Down the Rabbit Hole 2014