Koschka betovert, Son Lux blaast Merleyn omver

Looping stations en minimalisme houden het publiek in een wurggreep

Matthijs Quaijtaal ,

Merleyn was op 21 januari gevuld met keyboards, looping stations, gitaren en een drumstel. Wat is het verbindende element? De Arnhemse Koschka en Son Lux uit New York die een avond vulden met gebroken piano, zang en beukende beats.

Koschka begint de avond voor een nog wat verlegen Merleyn. Haar ijle stem snijdt door merg en been, waar ze de ruimte vult door haar stem te loopen om zo een waar koor te vormen waar mening muzikant zich niet aan durft ten wagen. Koschka wel: ze houdt het publiek bijna bij de keel vast en iedereen staat ademloos te luisteren. Een verzoek om verder naar voren te komen, verbreekt de magie. Voor even... De zanglijnen hebben veel weg van een recitatief, maar gaan verder dan alleen de tekst. De emotie is duidelijk voelbaar, maar helaas niet altijd verstaanbaar door de vele effecten. Koschka verdeelt Merleyn in tweeën: een helft die echt komt om ook naar haar te luisteren en de rest wachtend op Son Lux.

Het contrast met Koschka is eigenlijk te groot: Son Lux opent met moeilijke beats, een volle sound gevuld door samples en knap gitaarwerk. De extra pit in de alternatieve hiphop is precies waar het publiek op wachtte: het luisterpubliek komt in beweging. Maar Son Lux is meer dan dat. Op twee derde van de set krijgen we de ballad Plan the Escape met akelige pauzes waarvan menig luisteraar hartritmestoornissen zou krijgen, zo groot is de spanning die wordt opgebouwd. Het nieuwe album Lanterns is de hoofdmoot van het optreden, maar ook het eerste album komt aan bod. Son Lux is een tovenaar en hij bespeelt het publiek met ritme, overweldigende dynamiek en … ingetogenheid. Hij vraagt ons te komen kletsen na afloop van het optreden, bedankt zijn band en geluidsman en sluit het concert af met Lost It To Trying.