Eigenaar Vivaldi wil Billy Hill terug op de Vierdaagsefeesten

Arnhemse band overrompelt Nijmeegs publiek met een unieke mix van blues en rock met een vleugje country

Tekst en foto's: Robert Koekkoek ,

De Arnhemse Billy Hill-armada trok afgelopen zondag zuidwaarts de rivieren over en streek neer op de Nijmeegse Waalkade. Daar in Vivaldi trad de nog jonge Arnhemse band voor het eerst op buiten de eigen stadsgrenzen. Nijmegen kreeg daarmee ook de primeur van zes nieuwe Billy Hill-songs. De band werd enthousiast ontvangen door het publiek; het volgepakte café vroeg twee toegiften en kreeg die uiteraard. Vivaldi-eigenaar Jules Peters, mede-organisator van de Nijmeegse Vierdaagsefeesten, deelde het enthousiasme en probeert de band terug te halen naar de zomerfeesten.

ArteZ

Billy Hill begon in het voorjaar van 2013 als coachingband op het Arnhemse conservatorium. Bassist Teun Creemers: “Het was meteen al duidelijk dat we niet gewoon een coachingband wilden zijn. We wilden het wel serieus en goed aanpakken.” In dat coachingtraject trad de band een keertje buiten de lokalen van ArteZ Pop & Jazz op. Creemers: “We hebben allemaal toen zo’n boost gekregen, zoveel inspiratie, en werd het zo rond die periode voor ons toch wel duidelijk, dat we graag aan de band wilden werken en er veel serieuzer mee verder wilden.” En ze kwamen er mee verder: daarna speelde de band onder andere op het Arnhemse Park Open en werd Billy Hill door 3voor12 gelderland gehost op de main stage van de UITBoulevard.

Nieuwe Songs

Na de zomer werd het even stil rond Billy Hill. De vijf bandleden legden zich toe op het schrijven van nieuwe nummers. Creemers hierover: “Onze nieuwe nummers ontstaan altijd thuis. We zijn erachter gekomen dat samen schrijven niet goed werkt voor ons. Diegene met het eerste muzikale idee, tot nu toe meestal Philipp [gitarist Philipp Ullrich] of ik, maakt een opname waarin hij de akkoorden of ritmische ideeën en soms melodie uitlegt of voorspeelt. Daarna gaan we dat in de repetitie met z’n allen spelen.” Behalve Creemers en Ullrich bestaat de band verder uit Janik Hüsch op drums, Dung Hoang op gitaar en zangeres Lisa Jansen. “Vervolgens nemen we dat op, en gaat Lisa er nog thuis aan werken. Enige tijd later kunnen we dan Lisa's eerste versie [de tekst] bij het geheel stoppen. Simpel gezegd hebben we dan de song klaar.

De Billy Hill-sound

“Simpel gezegd.” De muziek van Billy Hill bestaat zeker niet uit simpele deuntjes of dito tekstjes. Zelf afficheert Billy Hill zich als een ‘blues-, country-, rockband’. Toch laat de muziek zich niet makkelijk onder een bepaalde noemer vangen. De band speelt stevige, melodieuze poprock afgewisseld met meer bluesy songs en af en toe een ballad. De referentie aan country hoor je hooguit als accenten terug in de totale sound van Billy Hill en maakt de sound daarmee wel uniek. Hier spelen vooral de beide gitaristen een grote rol. Het lijkt alsof Ullrich de lead heeft met zijn onnavolgbare licks en solo’s. Maar als je goed luistert hoor je Hoang er prachtig tegenin gaan. Hoang lijmt als het ware het spel van Ullrich aan elkaar, en schuwt daarbij het gebruik van effecten niet.

Hüsch slaat niet op z’n toms of cymbalen, nee hij bespeelt zijn drumkit als een groots instrument alsof hij in z’n eentje een heel slagwerkorkest dirigeert. Creemers plukt, trekt, duwt en slaat op zijn vier snaren; dan weer melodieus, dan weer pompend, soms heel erg rock, soms ook een beetje jazzy. Samen leggen Hüsch en Creemers een solide basis onder de songs.

Frontvrouw Jansen gaat prima mee in het muzikale geweld van de vier heren. Zelfs meer dan dat. Jansen heeft het in zich om een van de beste ‘bluesrock-met-een-vleugje-country’-zangeressen van Nederland te worden. Of ze nu een ingetogen ballad zingt, of een meer vrolijke up-tempo song, of wanneer het lied een meer bluesy feel vraagt, Jansen kan het allemaal. Ze maakt indruk met haar stem.

Daarbij is goed te merken dat zij zelf niet alleen de teksten schrijft, maar in het hele creatieve proces een gelijkwaardige inbreng heeft. Jansen: “Alle bandleden vormen zo’n belangrijke schakel in de band, samen vormen we Billy Hill. We weten precies wat we aan elkaar hebben en dat werkt goed voor ons.”  Over haar inspiratiebronnen bij het schrijven van teksten:  “Mijn bronnen lopen enorm uiteen en ik laat me vooral inspireren door lyrics, zangmelodieën en algehele sound van een nummer of album van een artiest. Ik ben een groot fan van Fiona Apple en luister de laatste tijd ook veel naar Rufus Wainwright.”

Midnight in Arnhem

Ontspannen, met zichtbare lol en voelbare energie speelt Billy Hill ruim anderhalf uur. Zelfverzekerd, met enige ironie, kondigt Jansen een van de nieuwe nummers aan: “Nijmegen het spijt me vreselijk, maar het volgende nummer heet ‘Midnight in Arnhem’.” De intro is sinister, onheilspellend. Je ziet jezelf in een koude, stormachtige nacht, over een verlaten Arnhemse Rijnkade lopen waar de regen met bakken uit de hemel komt. Het Nijmeegse publiek vindt het prachtig.