Spijkerrok: vijf spijkers in één klap

Met Sunday Kids en Avery Plains als uitblinkers

Adriaan de Jonge ,

Willemeen in Arnhem had afgelopen zaterdag in het teken van de Spijkerrok-wintereditie een vol programma met vijf heel uiteenlopende bands te gast. Een gezellig chaotische combinatie van traditionele punkers, een aanstekelijke singer-songwriter, stedelijke country, heftige Brit-rock en een groots Gronings supercombo. De rode draad was ver te zoeken, maar dat maakte de avond niet minder interessant.

The Bips, Nijmeegse legende uit de punk-hoogtijdagen, is alweer een dagje ouder maar dat is niet aan ze af te zien, laat staan te horen. Deze mannen hebben punk in de botten zitten. Geroutineerd wordt de no-nonsense punkset er doorheen geragd. Maar helaas, waar de band wellicht gewend is uit te kijken op overvolle moshpits, blijft de zaal jammerlijk leeg tijdens deze openingsact. De muziek die ooit zo veel deed bewegen, lijkt in deze setting weinig levendig.

We gaan verder naar een compleet ander fenomeen. Einfach Kurt trekt het publiek dicht naar zich toe met meeslepende, bittere bluesy nummers waarbij zijn stem en piano-, gitaar- of accordeonspel begeleid worden door drums. Hij vertelt nog niet lang muzikant te zijn maar staat desondanks ontspannen en vol zelfvertrouwen op het podium. Hij brengt zijn nummers tot leven in zijn performance en demonstreert bovendien hoe cool een accordeon kan zijn, wat een hele prestatie genoemd kan worden.

Echte, stampende southern Americana uit de bruisende, noordelijke hoofdstad van Nederland: dat kan. Sunday Kids presenteert zich als een stel hippe boeren; bewust van muzikale roots geworteld in het platteland en toch met de flair van een metropool. Getalenteerde boeren bovendien, die een spannende, sterke show spelen. Het is een strakke samenhangende performance, waarin ook ruimte is voor spontane jam-elementen. Vol is de zaal nog steeds niet, maar het publiek reageert duidelijk op het enthousiasme en de overtuiging waarmee de Kids staan te knallen.

Lookapony, de Eindhovense vertegenwoordiging op Spijkerrok, moet last minute uit de kleedkamer geroepen worden voor het optreden. De afwezige indruk neemt de band gedurende het optreden niet weg. Ze hebben veel aandacht voor elkaar, maar des te minder voor het publiek. De Lookapony-sound is interessant, maar maakt ook veel gebruik van dezelfde trucjes. Deze puberale band kan wellicht volwassener worden door te werken aan dynamiek, afwisseling en presentatie.

Hoewel Spijkerrok-baas Eric Avery Plains zelf nog niet live had gezien, waren de sensationele Noorderslag-verhalen genoeg om de Groningers te boeken als afsluiter. Een mengelmoes van Groningse topmuzikanten – zes koppen, vier gitaren – die resulteert in een complete muur van geluid. Aan de ene kant een overweldigende ervaring met veel drukte en volume, aan de andere kant soms ook een onsamenhangend geheel van muzikale nerds in hun eigen wereldje. 

De vijf acts hebben allemaal een eigen performance en daarmee verschillende, unieke kwaliteiten. Toch maken sommige aspecten meer indruk dan andere. Op deze avond zijn de charismatische Americana van Sunday Kids en het verrassende, massieve lawaai van Avery Plains met recht de toppers van de avond te noemen.